معنی هدهادی در لغت نامه دهخدا

احمد بن محمد بن عبدالوهاب بن ثابت بن الهاد المروزی الهدهادی، مکنی به ابوعلی و معروف به ابن ابی الذیال، اصلاً مروزی و متولد بغداد بوده از محمد بن صباح الجرجرائی و احمد بن ابراهیم الدورقی و عمر بن شبه و جز آنها استماع حدیث کرد و احمد بن محمد جوهری و حسین بن علی بن مرزبان نحوی را از وی روایت است. (اللباب فی تهذیب الانساب ج 2 و ص 286)

معنی هدهادی در لغت نامه دهخدا

منسوب به هدهاد که نام جد ابوعلی احمد بن محمد مروزی است. (از سمعانی)

معنی هدهادی - جستجوی لغت در جدول جو

هدهادی

لغت نامه دهخدا

هدهادی

لغت نامه دهخدا

تهادی

برای یکدیگر هدیه فرستادن، به هم هدیه دادن

فرهنگ فارسی عمید

بدنهادی

(بَ نِ / نَ)

خیانت و نمک بحرامی و افساد و دشمنی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هدادیک

(هََ دَ)

بگذار. دورباش. یکسو شو. (منتهی الارب). ای مهلا. وزن آن مانند حنانیک است کانه قال مهلاً بعد مهل. (اقرب الموارد). رجوع به هداد شود

لغت نامه دهخدا

هداهید

(هََ)

جمع واژۀ هدهد. رجوع به هداهد و هدهد شود

لغت نامه دهخدا

متهادی

(مُ تَ)

همدیگر را هدیه دهنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). به یکدیگر هدیه و تعارف دهنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهادی شود

لغت نامه دهخدا

الهادی

(اَ)

دهی است از بخش رامیان شهرستان گرگان، واقع در 14 هزارگزی جنوب رامیان. کوهستانی و سردسیر است. سکنۀ آن 410 تن شیعه هستند که به فارسی و ترکی سخن می گویند. آب آن از چشمه و محصول آن غلات و ارزن و شغل مردم زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچۀ ابریشمی و کرباس است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

هدهاد

(هََ)

ابن شرج بن شرحبیل بن ذی سحر. ملکی از ملوک حمیر و پدر بلقیس ملکۀ سباست. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

هدهاد

(هََ)

صاحب مسائل قاضی. (منتهی الارب). یعنی کسی که قاضی معضلات مسائل فقه را از وی پرسد. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هدهدی

(هَُ هَُ)

هدهد بودن. و
به کنایت کار هدهد سلیمان انجام دادن. قاصدی و پیام آوری از آن مستفاد شود:
هم جم و هم محمدی کرده به خدمت درت
روح و سروش آسمان هدهدی و کبوتری.
خاقانی.
رجوع به هدهد شود

لغت نامه دهخدا

هدادی

(هََ دْ دا دی ی)

عقبه بن سنان بن سعد بن جابرالدارع الهدادی، مکنی به ابوبشر از مردم بصره است. از هیثم بن شراج و غسان بن مضر روایت دارد. محمد بن یونس الکدیمی و یحیی بن صاعد را از وی روایت است. (اللباب فی تهذیب الانساب)

لغت نامه دهخدا

هدادی

(هََ دْ دا دی ی)

منسوب به هداد که بطنی از ازد است. (سمعانی)

لغت نامه دهخدا

فرهادی

ده کوچکی است از دهستان قلعه عسکر بخش مشیز شهرستان سیرجان، واقع در 35هزارگزی جنوب خاوری مشیز و سر راه مالرو قلعه عسکر به مشیز. دارای 42 تن سکنه است و ساکنین آن از طایفۀ گودری هستند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

هد هدی

پوپکی، پیام آوری به گواژ

فرهنگ لغت هوشیار

هیهای

هیاهو

فرهنگ لغت هوشیار

هدهدی

هدهدبودن، مانندهدهدبودن، کارهایی مانند هدهد سلیمان انجام دادن پیام آوری قاصدی: (هم جم وهم محمدی کرده بخدمت درت روح وسروش آسمان هدهدی وکبوتری) (خاقانی)

فرهنگ لغت هوشیار