- هجنف(هََ جَنْ نَ)
دراز و پهن. (منتهی الارب). طویل عریض. ج، هجانیف. (اقرب الموارد)
معنی هجنف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
برغست، گیاهی بیابانی و خودرو مانند اسفناج با برگ های درشت و گل های ریز سفید یا سرخ رنگ که مصرف خوراکی دارد و خام و پختۀ آن خورده می شود
پژند، هنجمک، مجّه، مچّه، بلغس، بلغست، یبست، ورغست، فرغست
پژند، هنجمک، مجّه، مچّه، بلغس، بلغست، یبست، ورغست، فرغست
هجنت ها، سخنهای زشت، معیوب ها و ناشایست ها، عیب ها، زشتی ها، جمع واژۀ هجنت
(هََ جَ)
لغت نامه دهخدا
برغست را گویند و آن سبزیی است مانند اسفناج و در آشها کنند. (برهان). سبزی آبست و برغست نیز گویند. (فرهنگ نظام) :
نه هم قیمت لعل باشد بلور
نه هم رنگ گلنار باشد هجند.
عسجدی
نه هم قیمت لعل باشد بلور
نه هم رنگ گلنار باشد هجند.
عسجدی
(هَِجَف ف)
لغت نامه دهخدا
شترمرغ سالخورده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، درشت اندام گران سنگ از شترمرغ و از مردم. (منتهی الارب). جافی الثقیل من النعام و من الناس. (اقرب الموارد) ، دراز سطبر و فراخ شکم. (منتهی الارب). الرغیب الجوف. (اقرب الموارد)
(قَ طَ)
لغت نامه دهخدا
هاجن گردیدن جاریه. (منتهی الارب). هاجن گردیدن. (اقرب الموارد) ، هاجن گردیدن نخله و غیر آن. (منتهی الارب)
(هَُ جَ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ هجنه، عیب و قبح کلام، یا آنچه کلام را معیوب گرداند. (از اقرب الموارد) :
آن سخن باشد سخن نزدیک من کز دین بود
و آن سخن کز دین برون باشد نباشد جز هجن.
ناصرخسرو.
رجوع به هجنه شود
آن سخن باشد سخن نزدیک من کز دین بود
و آن سخن کز دین برون باشد نباشد جز هجن.
ناصرخسرو.
رجوع به هجنه شود
(هََ جَنْ نَ)
لغت نامه دهخدا
دراز آکنده از هرچیزی. (منتهی الارب) ، الطویل الضخم. (اقرب الموارد). مرد دراز پرگوشت. (منتهی الارب) ، شترمرغ کل که در آن هنوز بقیۀ قوت باشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، شتربچه که در شدت گرما زاده باشد. (منتهی الارب). من اولاد الابل ما نتج فی حماره القیظ. ج، هجانیع. (اقرب الموارد)
(مُ نِ)
لغت نامه دهخدا
میل کننده از حق در وصیت. (از منتهی الارب). کسی که در وصیت از حق و عدالت میل می کند، روگردان از راه راست و گمراه، آن که آشکار می کند بیراهی و گمراهی را. (ناظم الاطباء)
(مِ نَ)
لغت نامه دهخدا
خصم مجنف، حریف مایل از حق. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء). آن که طبعاً منحرف از حق است. (از اقرب الموارد)
(اَ نَ)
لغت نامه دهخدا
مائل از حق، چیز گرم، سختی گرما. (مهذب الاسماء). سوزش گرما. (منتهی الارب) ، اختلاط. گویند: القوم فی اجه. (منتهی الارب). ج، اجاج
(قَ)
لغت نامه دهخدا
گرسنه شدن. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، فروهشته گردیدن شکم کسی. (منتهی الارب). استرخاء بطن. (اقرب الموارد) ، پراکنده شدن آنچه در زمین است. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
