معنی هبیت - جستجوی لغت در جدول جو

هبیت

لغت نامه دهخدا

هبیت

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از هیبت — تصویر هیبت

(پسرانه)

رعب، جلال، شکوه

فرهنگ نامهای ایرانی

تصویری از هبات — تصویر هبات

هبه ها، دادن چیزهایی به کسانی بدون عوض، بخشش ها، جمع واژۀ هبه

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از هویت — تصویر هویت

آنچه از نام، نام خانوادگی، نام پدر و ویژگی های دیگر که شخص بدان ها شناخته می شود، حقیقت شیء یا شخص که مشتمل بر صفات جوهری او باشد، شخصیت، ذات، هستی، وجود

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از مبیت — تصویر مبیت

شب را در جایی به سر بردن، جای خوابیدن، خوابگاه

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از دبیت — تصویر دبیت

نوعی پارچۀ نخی ساده که بیشتر آستر لباس می کنند

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از هبیر — تصویر هبیر

زمین پست و هموار که اطراف آن بلند باشد

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از هیبت — تصویر هیبت

مخافت، ترس و بیم، شکوه و بزرگی

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از خبیت — تصویر خبیت

پلید، ناپاک، ضد طیب

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مبیت — تصویر مبیت

خوابیدن، شب گذراندن، خفتن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هویت — تصویر هویت

شخصیت، ذات هستی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هیبت — تصویر هیبت

ترس وبیم

فرهنگ لغت هوشیار

از هل تازی آیایی زبانزد فرزانی مصدرصناعی است مرکب ازهل وئیت یعنی پرسش کردن ازمطلب (هل) وسوال ازمطلب هل یعنی سوال ازاصل وجود شییء یاسوال ازوجودصفتی برای شیئی. بنابراین هلیت دوقسم بود. بسیطه: یعنی پرسش از اصل وجودشیئی مانند: آیافرشته هست، مرکبه: یعنی پرسش ازوجودصفتی برای شیئی است مانند: آیافرشته ناطق است ک قسم اول مفادکان تامه است وبالطبع مقدم برقسم دوم است که مفاد کان ناقصه را میرساندوهردوقسم ازاصول مطالب بشمارست. زیرااساس مطالب سه قسم بود: مطلب: هل ومطلب (ما) ومطلب (لم) وهریک دوقسم بود بسیط ومرکب. چنانکه حاج ملاهادی سبزواری گوید: اس المطالب ثلاثه علم مطلب ما مطلب هل مطلب لم)

از هل تازی آیایی زبانزد فرزانی مصدرصناعی است مرکب ازهل وئیت یعنی پرسش کردن ازمطلب (هل) وسوال ازمطلب هل یعنی سوال ازاصل وجود شییء یاسوال ازوجودصفتی برای شیئی. بنابراین هلیت دوقسم بود. بسیطه: یعنی پرسش از اصل وجودشیئی مانند: آیافرشته هست، مرکبه: یعنی پرسش ازوجودصفتی برای شیئی است مانند: آیافرشته ناطق است ک قسم اول مفادکان تامه است وبالطبع مقدم برقسم دوم است که مفاد کان ناقصه را میرساندوهردوقسم ازاصول مطالب بشمارست. زیرااساس مطالب سه قسم بود: مطلب: هل ومطلب (ما) ومطلب (لم) وهریک دوقسم بود بسیط ومرکب. چنانکه حاج ملاهادی سبزواری گوید: اس المطالب ثلاثه علم مطلب ما مطلب هل مطلب لم)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از دبیت — تصویر دبیت

نوعی از پارچه نخی ساده که بیشتر آستر لباس کنند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هبات — تصویر هبات

جمع هبه، بخشش ها، دهش ها

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هبید — تصویر هبید

کبست (حنظل)، پیه کبست، دانه کبست حنظل، دانه حنظل، پیه حنظل

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از هدیت — تصویر هدیت

تقدیمی، پیشکشی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از گبیت — تصویر گبیت

(کشتی رانی) منتهی الیه سینه کشتی است که فقط برای تزیین سازند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ثبیت — تصویر ثبیت

دلاور پابر جا، توسن اسپ تیز رو

فرهنگ لغت هوشیار

نامی است که عرب به ماه اپیفی که در تقویم مصریان یا قبطیان معمول بوده داده است نام ماه اول سال عبرانیان که سپس نام نیسان گرفت تقریبا معادل با آوریل

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تبیت — تصویر تبیت

باز داشتن کسی را از حاجت او

فرهنگ لغت هوشیار

به سر در آمده بر روی افتاده گوشت تباه گوشت بویناک حلوایی است که از مغز بادام و پسته و گرد کان و کنجد و امثال آن پزند: (ور همه زندگان ترینه شوند تو کبیتای کنجدین منی) (طیان) توضیح کبیتا حلوا جوزی است که مردم بشرویه آنرا حلوای مغزی میگویند و از شیره انگور و گاهی از شکر تنها و یا با شیره انگور میسازند بدین صورت که شیره انگور یا شکر در آب حل شده را در دیگ چدنی میریزند و با آتش کم بجوش میاورند و چوبک کوفته و سفیده تخم مرغ را با شاخه خرما آن قدر میزنند تا بصورت کف در آید و بتدریج آنرا در دیگ چدنی و روی شیره جوش آمده می افشانند و با چمچه چوبین آن قدر بهم میزنند و باصطح معمولی و زر میدهند که سفید شود و بقوام آید. آنگاه بسر قاشق پاره ای بر میدارند و در هوای سرد نگاه میدارند و سر انگشت بر آن میزنند. اگر ریز ریز شد عمت آنست که بقوام آمده و رسیده است و گرنه باز هم میزنند تا شکننده شود و پس از آن حلوا را در سینی میریزند و قرصهایی از آن میسازند و گاه با کنجد و مغز بادام و جوز و پسته مخلوط میکنند و مردم طبس و بشرویه آن قسم را که از شیره انگور تنهاست} حلوا مغزی {مینامند و قسمی را که با شکر آمیخته است} حلوا تق تقو {میگویند. وز محشری قبیطی را به} پر گینج سپید {و} بر گنج {تفسیر کرده است و عموم لغویین آنرا معادل} ناطف {گرفته اند و مولف بحر الجواهر طرز ساختن ناطف را بیان کرده است و گفته او موافق است با آنچه در پختن حلوا مغزی معمولست (فروزانفر) مرحوم قزوینی نیز در کبیتا و قبیطی و ناطف را همان حلوا مغزی دانسته است

به سر در آمده بر روی افتاده گوشت تباه گوشت بویناک حلوایی است که از مغز بادام و پسته و گرد کان و کنجد و امثال آن پزند: (ور همه زندگان ترینه شوند تو کبیتای کنجدین منی) (طیان) توضیح کبیتا حلوا جوزی است که مردم بشرویه آنرا حلوای مغزی میگویند و از شیره انگور و گاهی از شکر تنها و یا با شیره انگور میسازند بدین صورت که شیره انگور یا شکر در آب حل شده را در دیگ چدنی میریزند و با آتش کم بجوش میاورند و چوبک کوفته و سفیده تخم مرغ را با شاخه خرما آن قدر میزنند تا بصورت کف در آید و بتدریج آنرا در دیگ چدنی و روی شیره جوش آمده می افشانند و با چمچه چوبین آن قدر بهم میزنند و باصطح معمولی و زر میدهند که سفید شود و بقوام آید. آنگاه بسر قاشق پاره ای بر میدارند و در هوای سرد نگاه میدارند و سر انگشت بر آن میزنند. اگر ریز ریز شد عمت آنست که بقوام آمده و رسیده است و گرنه باز هم میزنند تا شکننده شود و پس از آن حلوا را در سینی میریزند و قرصهایی از آن میسازند و گاه با کنجد و مغز بادام و جوز و پسته مخلوط میکنند و مردم طبس و بشرویه آن قسم را که از شیره انگور تنهاست} حلوا مغزی {مینامند و قسمی را که با شکر آمیخته است} حلوا تق تقو {میگویند. وز محشری قبیطی را به} پر گینج سپید {و} بر گنج {تفسیر کرده است و عموم لغویین آنرا معادل} ناطف {گرفته اند و مولف بحر الجواهر طرز ساختن ناطف را بیان کرده است و گفته او موافق است با آنچه در پختن حلوا مغزی معمولست (فروزانفر) مرحوم قزوینی نیز در کبیتا و قبیطی و ناطف را همان حلوا مغزی دانسته است

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ربیت — تصویر ربیت

پرورده، عهد و پیمان داده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از بهیت — تصویر بهیت

هاژ گیج

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از دبیت — تصویر دبیت

((دَ))

نوعی پارچه نخی که بیشتر برای آستر لباس از آن استفاده کنند

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مبیت — تصویر مبیت

جای خواب، شب را گذراندن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مبیت — تصویر مبیت

((مُ بَ یِّ))

آنکه اراده کاری کند در شب و تصمیم گیرد، گفتگو کننده در شب، شبیخون آورنده

فرهنگ فارسی معین

((هَ یَّ))

مصدر صناعی است مرکب از هل و ئیت یعنی پرسش کردن از مطلب «هل» و سؤال از مطلب هل یعنی سؤال از اصل وجود شیء یا سؤال از وجود صفتی برای شیء

فرهنگ فارسی معین

تصویری از هبیر — تصویر هبیر

((هَ ب))

زمین پست و هموار که اطرافش بلند باشد

فرهنگ فارسی معین

تصویری از هیبت — تصویر هیبت

((هِ بَ))

ترس، هول، شکوه، عظمت

فرهنگ فارسی معین

تصویری از هویت — تصویر هویت

((هُ و یَّ))

شخصیت، ذات، حقیقت چیز

فرهنگ فارسی معین

تصویری از ابیت — تصویر ابیت

((اَ یَّ))

مقام بلند و رفیع طلبیدن، از کارهای پست دوری کردن

فرهنگ فارسی معین

تصویری از هویت — تصویر هویت

چبود، نام و نشان، کیستی

فرهنگ واژه فارسی سره

تصویری از هیبت — تصویر هیبت

بزرگی

فرهنگ واژه فارسی سره