معنی هاخوشتن - جستجوی لغت در جدول جو

هاخوشتن

(غَ / غِ کَ دَ)

مصدر ناخوست باشد. یعنی چیزی را به پای کوفتن. (برهان قاطع) (ازآنندراج). پایمال کردن. پاسپر نمودن. لگدکوب کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به ناخوست شود. مصحف پاخوستن

لغت نامه دهخدا

نانوشتن

(لَ)

ننوشتن. نانگاشتن. مقابل نوشتن. رجوع به نوشتن شود

لغت نامه دهخدا

وانوشتن

(فَ نُ / نِ / نَدَ)

دوباره نوشتن. مکرر نوشتن: آنقدر نوشت و وانوشت تا خوشنویس شد. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، استنساخ. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

هاوشت

(وُ)

رجوع به هاوش شود. در پهلوی hawisht به معنی مغ (روحانی زرتشتی) ، موبد. شاگرد. روحانی جوان (زرتشتی) که در مراسم دینی به قربانی کننده، یاری کند. در اوستا havishta آمده که در فرهنگهای فارسی جزو لغات زند و پازند ضبطشده و به معنی امت گرفته اند. (پورداود، خرده اوستا حاشیۀ صص 238- 239) (از حاشیۀ برهان چ معین ص 2312)

لغت نامه دهخدا