معنی نیکوخصایل - جستجوی لغت در جدول جو

نیکوخصایل(خَ یِ)

لغت نامه دهخدا

نیکوخصال

آنکه دارای خصلت های خوب است، نیک خصال، خوش اخلاق

فرهنگ فارسی عمید

نیکوخصالی

(خِ)

نیکوخصال بودن. خوش خصلتی. نکوخصلتی:
جهان را همه ف تنه خویش گیر
به نیکوخصالی و شیرین زبانی.
فرخی

لغت نامه دهخدا

نیکوخصال

(خِ)

کسی که دارای خصلت های پسندیده باشد. (ناظم الاطباء). نکوخصلت:
چه نیکوخصال و چه نیکوفعالی
چه پاکیزه طبعی و پاکیزه رایی.
فرخی.
آزادطبع و پاک نهاد و مجرد است
نیکوخصال و نیک خوی است و موحد است.
منوچهری

لغت نامه دهخدا

نیک خصالی

(خِ)

خوش اخلاقی. خوش رفتاری. (فرهنگ فارسی معین). خوش خصالی. نیک خصال بودن

لغت نامه دهخدا

نیک خصال

(خِ)

خوش اخلاق. خوش رفتار. (فرهنگ فارسی معین). نیک خو. خوش خصال:
شاد باش ای ملک پاک دل پاک گهر
کام ران ای ملک نیک خوی نیک خصال.
فرخی

لغت نامه دهخدا

نکوخصال

(نِ خِ)

نکوخصلت. نکوسیرت. نیکوخصال:
نکودل است و نکوسیرت و نکومذهب
نکوخصال و نکوطلعت و نکوکردار.
فرخی