- نیایشگر
نیایش کننده، ستایش کننده
معنی نیایشگر - جستجوی لغت در جدول جو
- نیایشگر (یِ گَ)
نیایش کن. دعاگو. دعاکن. ستایشگر:
بدو گفت ما بندگان توایم
نیایشگر پاک جان توایم.
فردوسی
بدو گفت ما بندگان توایم
نیایشگر پاک جان توایم.
فردوسی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(یِ گَ)
لغت نامه دهخدا
عمل نیایشگر. رجوع به نیایشگر شود:
نیایشگریها فزون گشتشان
ستایش ز اندازه بگذشتشان.
شمسی (یوسف و زلیخا).
- نیایشگری کردن، ستایش کردن. پرستش و عبادت کردن:
نشست و نیایشگری کرد چند
بدان خال فرخ پی ارجمند.
شمسی (یوسف و زلیخا).
شه از خواب دوشینه سر برگرفت
نیایشگری کردن از سر گرفت.
نظامی
نیایشگریها فزون گشتشان
ستایش ز اندازه بگذشتشان.
شمسی (یوسف و زلیخا).
- نیایشگری کردن، ستایش کردن. پرستش و عبادت کردن:
نشست و نیایشگری کرد چند
بدان خال فرخ پی ارجمند.
شمسی (یوسف و زلیخا).
شه از خواب دوشینه سر برگرفت
نیایشگری کردن از سر گرفت.
نظامی
(یِ گَهْ)
لغت نامه دهخدا
نیایشگاه. نیایشخانه. عبادتگاه. معبد:
برهمن چنین گفت کاین جایگاه
نیایشگه ماست در سال و ماه.
اسدی
برهمن چنین گفت کاین جایگاه
نیایشگه ماست در سال و ماه.
اسدی
