معنی نگاشتن در فرهنگ فارسی عمید

نوشتن، نقش و نگار کردن، تصویر کردن

معنی نگاشتن در لغت نامه دهخدا

نوشتن. (برهان قاطع) تحریر کردن. نگاریدن: تا آنگاه که مضربان و حاسدان دل آن خداوند را بر ما درشت کردند و تضریب ها نگاشتند. (تاریخ بیهقی ص 214).، چون کتاب اﷲ به سرخ و زردمی شاید نگاشت، گر تو سرخ و زرد پوشی هم بشاید بی گمان.، خاقانی.، و دبیری... با کاغذ و قرصی مداد که دو درهم سیاه ارزد ذکر ایشان بر صفحۀ ایام نگاشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 7).،، رسم کردن. ترسیم کردن. (یادداشت مؤلف) : و آنچ هست از شهرها آن است که ما بر صورت [یعنی اطلس جغرافیا] بنگاشتیم. (حدود العالم از یادداشت مؤلف).، گر دل خطی بنگاشتی زلف و لبش پنداشتی، هم عقد پروین داشتی هم طوق جوزا یافتی.، خاقانی.، یا بی قلم دو نون مربع نگاشته، اندر میان چو تا دو نقط کرده مضمرش.، خاقانی.، رجوع به شواهد ذیل معنی بعد شود، نقاشی کردن. (برهان قاطع). نقش کردن. (یادداشت مؤلف). تصویر کردن. کشیدن صورت چیزی یا کسی را:، به قرطاس بر پیل بنگاشتند، به چشم جهاندار بگذاشتند.، فردوسی.، چنو سوار نداند نگاشتن به قلم، اگرچه باشد صورتگری بدیعنگار.، فرخی.، روز میدان گر تو را نقاش چین بیند به رزم، خیره گردد شیر بنگارد همی جای سوار.، فرخی.، نوروز برنگاشت به صحرا به مشک و می، تمثالهای عزه و تصویرهای می.، منوچهری.، ای نه به خامه نگاشته چو تو مانی، وی نه به رنده گذارده چو تو آزر.، مسعودسعد.، بر نقرۀ خام تو بتا خامۀ خوبی، بنگاشته از غالیه دو خط معما.، مسعودسعد.، پیراهن او [آزرمی دخت در کتاب صورالملوک] سرخ نگاشته است. (مجمل التواریخ).، وصلی که در اندیشه نیارم پنداشت، نقشی است که آسمان هنوزش ننگاشت.، خاقانی.، چوبک زند مسیح مگر زآن نگاشتند، با صورت صلیب بر ایوان قیصرش.، خاقانی.، توقع از ایام ایشان داشتن به لمع سراب مغرور شدن است و نقش بر صفحۀ آب نگاشتن. (ترجمه تاریخ یمینی ص 218).، تو را سهمگین مرد پنداشتند، به گرمابه در زشت بنگاشتند.، سعدی.،، نقش و نگار کردن. (برهان قاطع) :، رویم به گل و به مشک بنگاشت، چون دید که ف تنه نگارم.، ناصرخسرو.،، ترصیع کردن:، دوصد کنگره گردش افراشته، به یاقوت و دُر پاک بنگاشته.، اسدی.،، نقر کردن. (یادداشت مؤلف) :، مردمان بخرد اندر هر زمان، راه دانش را به صد گونه زبان، گرد کردند و گرامی داشتند، تا به سنگ اندر همی بنگاشتند.، رودکی.، و به نزدیک بشاور کوهی است که بر آن صورت هر ملکی و موبدی و مرزبانی که پیش از وی بوده است، نگاشته است. (حدود العالم).، نخست آزرم آن کرسی نگه داشت، بر آن تمثالهای نغز بنگاشت.، نظامی.،، ضرب کردن بر سکه: به وقت ملوک عجم هر دو روی درم پیکر ملک نگاشتندی از یک سوی ملک بر تخت نشسته و نیزه بر دست... (ترجمه طبری بلعمی)، ساختن. (از برهان قاطع، ذیل نگاشت). صورت بخشیدن. آفریدن. نگاریدن: او را گفت [خدا] یا ارمیا من پیش از آنکه تو را آفریدم تو را برگزیدم و پیش از آنکه تو را نگاشتم تو را پاکیزه کردم. (تفسیر ابوالفتوح رازی). بر وجود خویش که عالمی صغری است اندیشه گماشت که این را که نگاشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 1).، خدای تا گل آدم سرشت و خلق نگاشت، سلاله ای چو تو دیگر نیافرید زطین.، سعدی.، سزد که روی اطاعت نهند بر درحکمش، مصوری که درون رحم نگاشت جنین را.، سعدی

معنی نگاشتن در فرهنگ لغت هوشیار

نقش کردن مصور کردن: آن صورتها که ستارگان را بدو نگارند، رسم کردن (اشکال هندسی)، تحریر کردن نوشتن: مولانا نظام الدین... چیزی از ماثر و مفاخر حضرت صاحب قران بیان نگاشته