معنی نوکاکل - جستجوی لغت در جدول جو

نوکاکل

لغت نامه دهخدا

نوافل

جمع واژۀ نافله، نماز مستحبی که پس از نماز واجب خوانده می شود، عبادتی که واجب نباشد، عبادت غیر واجب، عطیه، بخشش، غنیمت

فرهنگ فارسی عمید

نوکار

کسی که تازه به کاری یا فراگرفتن هنری شروع کرده، تازه کار، کم تجربه
نوکر، خدمتکار مرد، مستخدم، چاکر
سپاهی

فرهنگ فارسی عمید

نوازل

جمع واژۀ نازله، بلا، مصیبت

فرهنگ فارسی عمید

نوکاری

(نَ / نُو)

تازه کار بودن. مبتدی بودن. (فرهنگ فارسی معین). نوکار بودن. رجوع به نوکار شود، (اصطلاح مقنیان) با کاری تازه بر طول قنات افزودن. رجوع به نوکار شود، نوکری. (فرهنگ فارسی معین) : او را یرلیغ و پایزۀ سرشیرداد و نایمتای و ترمتای را به نوکاری او معین گردانید. (جهانگشای جوینی) (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

نوکاشت

(نَ کُ)

دهی است از دهستان گسکرات بخش صومعه سرای شهرستان فومن در 17 هزارگزی شمال غربی صومعه سرا، در جلگۀمعتدل هوای مرطوبی واقع است و 342 تن سکنه دارد. آبش از رود خانه ماسال، محصولش برنج و توتون سیگار، شغل مردمش زراعت است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

مؤاکل

(مُ آ کِ)

هم سفره و هم خوراک. (ناظم الاطباء). هم خوراک. (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

لوککال

(کَ)

تاریخ جمهور. رجوع به ماللهند بیرونی ص 206 شود

لغت نامه دهخدا

ذوکاهل

(هَِ)

شدیدالکاهل. بلند جانب. صاحب قوّت و شوکت، مرد خشمناک، مرد گشن جوشان تیزشهوت

لغت نامه دهخدا

بوکاول

مباشر تهیه غذا و آشامیدنی جهت شاهان و امیران، مامور سر رشته داری قشون که از جمله وظایف او پرداخت مزد سپاهیان و تقسیم غنایم بوده است (ایلخانان مغول و تیموری)، متصدی سر رشته داری که مامور تهیه غذا برای سکنه (مدرسه) و (خانقاه) بود

فرهنگ لغت هوشیار

تواکل

تن دردهی

فرهنگ لغت هوشیار

نواقل

جمع ناقله، پاکش ها جابه جا کننده ها جمع ناقله وسیله ای که کسی یا چیزی را از جایی بجایی برد

فرهنگ لغت هوشیار

نوکار

اکسترن

معنی نوکاکل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما