نوپیشه (نَ / نُو شَ / شِ) کسی که تازه به شغلی مشغول گردیده. شاگرد مبتدی. (فرهنگ فارسی معین). تازه کار: این نوپیشه را گفتند که این را گردن بزن. (تذکره الاولیاء) ادامه... کسی که تازه به شغلی مشغول گردیده. شاگرد مبتدی. (فرهنگ فارسی معین). تازه کار: این نوپیشه را گفتند که این را گردن بزن. (تذکره الاولیاء) لغت نامه دهخدا
نوپیشه کسی که تازه بشغلی مشغول گردیده شاگرد مبتدی ادامه... کسی که تازه بشغلی مشغول گردیده شاگرد مبتدی تصویر نوپیشه فرهنگ لغت هوشیار