معنی نهام در لغت نامه دهخدا

مرغی است یا جغد. (منتهی الارب). پرنده ای است شبه هام و گفته اند جغد است. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). یا نوعی پرنده و یا جغد نر. (از متن اللغه). ج، نُهُم، پارسای ترسایان که در کلیسا باشد. (منتهی الارب). راهب دیرنشین. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه). ج، نُهُم. رجوع به نهامی شود

معنی نهام در لغت نامه دهخدا

آهنگر. (منتهی الارب) (آنندراج). حداد. نهامی. (متن اللغه) (اقرب الموارد)، درودگر. (منتهی الارب) (آنندراج). نجار. نهامی. (متن اللغه) (اقرب الموارد)

معنی نهام در لغت نامه دهخدا

شیر بیشه. (منتهی الارب). اسد. (متن اللغه) (اقرب الموارد)، میانۀ راه روشن. (منتهی الارب). طریق واضح. مهیع. (متن اللغه)

معنی نهام در فرهنگ لغت هوشیار

آهنگر، درودگر، نجار

معنی نهام - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی نهام در فرهنگ لغت هوشیار

آهنگر، درودگر، نجار

نهام

لغت نامه دهخدا

نهام

لغت نامه دهخدا

نهام

لغت نامه دهخدا

نهام

فرهنگ لغت هوشیار

سهام

(پسرانه)

سهم ها، بهره ها

فرهنگ نامهای ایرانی

رهام

(پسرانه)

نام پسر گودرز، از شخصیتهای شاهنامه، نام پسر گودرز پهلوان ایرانی در زمان کیکاووس پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

نظام

(پسرانه)

مجموعه قوانین یا قواعد یا سنن یا نوامیسی که قوام و انتظام چیزی بر آنها نهاده شده است

فرهنگ نامهای ایرانی

نهال

(دخترانه)

نهال، درخت یا درختچه نورس که تازه نشانده شده است

فرهنگ نامهای ایرانی

نفام

تیره رنگ، سیه فام، برای مثال بخیزد یکی تندگرد از میان / که روی اندر آن گرد گردد نفام (دقیقی - ۱۰۳)، زشت و زبون، ناخوش

فرهنگ فارسی عمید

نهال

درخت تازه روییده یا تازه کاشته شده

فرهنگ فارسی عمید

نهاب

به غنیمت بردن، غارت کردن

فرهنگ فارسی عمید

نهاب

غارتگر، غنیمت برنده

فرهنگ فارسی عمید

نهار

ناهار، گرسنه،
کنایه از کاهش، کاستی، برای مثال ملک برفت و علامت بدان سپاه نمود / بدان زمان که بسیج نهار کرد «نهار» (فرخی - ۵۲)
کنایه از کاهش تن، لاغری
روز

فرهنگ فارسی عمید

نیام

غلاف شمشیر و خنجر، در علم زیست شناسی غلاف برگ یا گل

فرهنگ فارسی عمید

نهاز

بزی که پیشاپیش گله حرکت کند، پیشرو گله، کنایه از پیشرو

فرهنگ فارسی عمید

نهاد

نهادن، سرشت، طبیعت، برای مثال خدای عرش جهان را چنین نهاد «نهاد» / که گاه مردم شادان و گه بود ناشاد (رودکی - ۴۹۵)، ضمیر، دل، سازمان، مؤسسه، بنیان، اساس، در علوم ادبی مسندٌالیه، روش، طرز، راه ورسم، مراسم، آیین، آداب، مقام، پایگاه، قرار، مواضعه
بافت
ادا کردن، پرداختن

نهادن، سرشت، طبیعت، برای مِثال خدای عرش جهان را چنین نهاد «نهاد» / که گاه مردم شادان و گه بُوَد ناشاد (رودکی - ۴۹۵)، ضمیر، دل، سازمان، مؤسسه، بنیان، اساس، در علوم ادبی مسندٌالیه، روش، طرز، راه ورسم، مراسم، آیین، آداب، مقام، پایگاه، قرار، مواضعه
بافت
ادا کردن، پرداختن

فرهنگ فارسی عمید

نظام

دستگاه سیاسی، حکومت مثلاً نظام شاهنشاهی، اصول و قواعدی که چیزی بر اساس آن ها نهاده شده است مثلاً نظام آموزشی، سپاه، ارتش، آراستگی، نظم، نظم، شعر

فرهنگ فارسی عمید

نغام

نفام، تیره رنگ، سیه فام، زشت و زبون، ناخوش

فرهنگ فارسی عمید

سهام

سهم٢، در علم اقتصاد برگۀ بهادار از سرمایۀ یک کارخانه یا شرکت

فرهنگ فارسی عمید

منهام

(مِ)

ناقه منهام، شتر ماده که به راندن زود راه رود. ج، مناهیم. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

پنهام

(پَ)

پنهان:
هرچه پنهام کردۀ فلک است
آه خاقانی آشکار کند.
خاقانی.
با اینکه عوام امروز نیز پنهام میگویند این شعر بی مؤید دیگری برای صحت این دعوی کافی نیست چه ممکن است در این شعر پنهان نیز مانند پنهام خوانده شود

لغت نامه دهخدا

نهامه

(فُ)

نیک آزمند گردیدن به طعام و پر نگردیدن چشم بسیارخوار و سیر نشدن. (از منتهی الارب). نهم. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به نهم شود

لغت نامه دهخدا

نهامی

(نَ می ی / نُ می ی / نِ می ی)

حداد. (متن اللغه) (اقرب الموارد). آهنگر. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). نهام. رجوع به نهام شود، نجار. (اقرب الموارد) (متن اللغه). درودگر. (منتهی الارب). نهام. رجوع به نهام شود

لغت نامه دهخدا

نهامی

(نِ می ی / نُ می ی)

صاحب دیر و کلیسا. (منتهی الارب). راهب. صاحب دیر. (متن اللغه) (اقرب الموارد) ، راه آسان. (منتهی الارب). طریق سهل. (متن اللغه) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا