معنی نفعپرست - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

آنکه همنوع خود را دوست دارد، نوع دوست

آنکه خود را دوست دارد، کسی که به میل هوا وهوس خود رفتار کند

(نَ پَ رَ)

عمل نفع پرست. رجوع به نفعپرست شود

نظرباز:
در انجمن نظرپرستان
از عشق تو می زنند دستان.
فیاضی (آنندراج)

(کَ / کِ)

هوسباره. شهوت باره. که متابعت هوای نفس کند. که مطیع نفس اماره باشد

(رِ لَ پَ رَ)

پرستندۀ نوع. کسی که همنوع خود را دوست دارد. (فرهنگ فارسی معین). مردم دوست. که به دیگران شفقت و مهربانی کند

ورنی ورنیک آنکه بهوی و هوس خود رفتار کند

کسی که همنوع خود را دوست دارد

متجدد، نوگرا
متضاد: کهنه پرست، کهنه گرا، مرتجع

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما