معنی نفاء در لغت نامه دهخدا

چیز ردی ٔ. (از متن اللغه). چیز بلایه و ردی. راندۀدورکرده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنچه دورافکنی آن را بعلت ردائت آن. (از اقرب الموارد). نفی. نُفایه. نَفایه. نفاه. نَفوه. نِفوه. نفاوه. (متن اللغه)، باقی ماندۀ چیزی. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). بقیه. (ناظم الاطباء) (آنندراج)، پست و فرومایه از قوم. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). راندۀ دورکرده. (آنندراج) (ناظم الاطباء). نفاه. نفایه. نفی. نفوه. نفاوه. (متن اللغه)

معنی نفاء در لغت نامه دهخدا

پاره ای علف پراکنده رسته. (صراح). پاره های علف و گیاه پراکنده رسته، یا سبزه زار مجتمع و فراهم آمده بریده و جدا از علف زار بزرگ و کلان افزون و بالیده بر آن. (منتهی الارب) (آنندراج). پاره های پراکنده از علف و گیاه، و مرغزار مجتمع که جدا شده باشد از علف زار کلانی که مشرف برآن باشد. (ناظم الاطباء). واحد آن نفاءه است. (از اقرب الموارد)

معنی نفاء - جستجوی لغت در جدول جو

نفاء

لغت نامه دهخدا

نفاء

لغت نامه دهخدا

نفام

تیره رنگ، سیه فام، برای مثال بخیزد یکی تندگرد از میان / که روی اندر آن گرد گردد نفام (دقیقی - ۱۰۳)، زشت و زبون، ناخوش

فرهنگ فارسی عمید

نفاد

نیست شدن، نابود شدن

فرهنگ فارسی عمید

جفاء

هر چیزی که نفع و فایده نداشته باشد، بیهوده، باطل، خار و خاشاک، کف آب، غش، برای مثال بهر آن است این ریاضت واین جفا / تا برآرد کوره از نقره جفا (مولوی - ۴۴)

فرهنگ فارسی عمید

نفاس

خونی که پس از زاییدن از زنان خارج می شود، ایام زاج بودن زن

فرهنگ فارسی عمید

نفاذ

جاری بودن امر و حکم، فرو رفتن و گذشتن چیزی از چیز دیگر مثل فرو رفتن تیر در هدف و گذشتن از آن

فرهنگ فارسی عمید

نساء

چهارمین سورۀ قرآن کریم، مدنی، دارای ۱۷۶ آیه، زنان

فرهنگ فارسی عمید

نفاخ

آماس و ورمی که از بیماری در بدن پیدا شود

فرهنگ فارسی عمید

نفاق

رواج و رونق گرفتن خرید و فروش

فرهنگ فارسی عمید

نفاغ

قدحی که با آن شراب بخورند، برای مثال دل شاد دار و پند کسائی نگاه دار / یک چشم زو جدا مشو از رطل و از نفاغ (کسائی - مجمع الفرس - نفاغ)

فرهنگ فارسی عمید

رفاء

اتفاق، پیوستگی، سازگاری

فرهنگ فارسی عمید

حنفاء

(حَ)

تأنیث احنف. رجوع به احنف شود، کمان. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، استره. (منتهی الارب). موسی. (اقرب الموارد). آستره. (ناظم الاطباء) ، کنیز که باری کسل کند و باری نشاط آرد. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). کنیز متلون که گاهی کسالت آرد و گاهی نشاط. (اقرب الموارد) ، حرباء. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، سنگ پشت. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، اطوم که نوعی از ماهی دریایی است. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، درختی است. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

قنفاء

(قَ)

مؤنث اقنف است. (اقرب الموارد). زن خردگوش، گوش بز که درشت و بر صفت نعل با لخت دوخته باشد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج) ، گوش مردم که میل و کجی نداشته باشد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، سر نرۀ بزرگ. (منتهی الارب) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

حنفاء

(حُ نَ)

جمع واژۀ حنیف، مایل از هر دین باطل بدین اسلام و ثابت بر آن و جز آن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). راست دینان. پاک دینان. رجوع به حنیف شود

لغت نامه دهخدا

نفاءه

(نُ ءَ)

پاره ای گیاه. (مهذب الاسماء). واحد نفاء. رجوع به نفاء شود

لغت نامه دهخدا

سفاء

برید گی شیر ماده شتر دارو

معنی نفاء - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما