معنی نغزپیشه - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

حریص، آزمند

(دَ شَ / شِ)

عیار. مکار. حیله باز. (ناظم الاطباء)

(نَ شَ / شِ)

نواگر. نواپرداز. سرودگوی و نوازنده. مغنی. مطرب:
نواپیشگان برگرفتند رود
همه جام می داد جان را درود.
اسدی

(نَ پَ / پِ کَ)

خوش اندام. که پیکری زیبا و لطیف و خوش دارد، خوش عبارت. شیوا:
یکی نامۀ نغزپیکر نوشت
به نغزی بکردار باغ بهشت.
نظامی

(شَ / شِ)

حریص:
برفتند (گرگین و بیژن) هر دو براه دراز
یکی آزپیشه (گرگین) یکی کینه ساز.
فردوسی

(نَ / نُو شَ / شِ)

کسی که تازه به شغلی مشغول گردیده. شاگرد مبتدی. (فرهنگ فارسی معین). تازه کار: این نوپیشه را گفتند که این را گردن بزن. (تذکره الاولیاء)

ناتوان آزار ستم پیشه

حریص آزمند

کسی که تازه بشغلی مشغول گردیده شاگرد مبتدی

آزمند، آزور، حریص، طماع، طمع کار
متضاد: قانع

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما