معنی نطر - جستجوی لغت در جدول جو

نطر

لغت نامه دهخدا

نصر

(پسرانه)

یاری، مدد، پیروزی، ظفر، نام سوره ای در قرآن کریم، نام یکی از پادشاهان سامانی

فرهنگ نامهای ایرانی

نمر

پلنگ، حیوانی گوشت خوار و قوی جثه از تیرۀ گربه سانان، نظیر شیر و ببر و بسیار چابک و درنده. پوستش سفید و دارای خال های سیاه. در کوه های آسیا و افریقا زندگی می کند

فرهنگ فارسی عمید

عطر

بوی خوش، مادۀ خوش بویی که از گل یا چیز دیگر می گیرند

فرهنگ فارسی عمید

نشر

چاپ و انتشار مکتوبات، انتشاراتی مثلاً نشر اشجع، پراکنده ساختن خبر، زنده کردن، زنده کردن مردگان در روز قیامت، وزیدن

فرهنگ فارسی عمید

شطر

پاره ای از چیزی، جزء، پاره، نیمه، نیمۀ چیزی

فرهنگ فارسی عمید

قطر

مس، مس گداخته، نوعی مس، نوعی برد یمانی

فرهنگ فارسی عمید

نقر

کنده کاری و نقاشی کردن بر روی چیزی، در موسیقی با انگشت بر سازهای موسیقی نواختن

فرهنگ فارسی عمید

بطر

شیشۀ استوانه شکل و دهان تنگ برای نوشابه یا مایع دیگر، بطری
یکی از نقش های نامطلوب و بد در قاپ بازی
بطر آوردن: در قمار ورق بد آوردن که باعث باخت شود، بد آوردن

فرهنگ فارسی عمید

نسر

محلی که پشت به آفتاب باشد و آفتاب به آنجا نرسد یا کمتر برسد، قسمت جنوبی حیاط رو به شمال، خانۀ پشت به آفتاب، بنایی که در سایۀ کوه از چوب و خاشاک درست کنند، نسا، نسار،
سایه بان، برای مثال دور ماند از سرای خویش و تبار / نسری ساخت بر سر کهسار (رودکی - ۵۴۵)

محلی که پشت به آفتاب باشد و آفتاب به آنجا نرسد یا کمتر برسد، قسمت جنوبی حیاط رو به شمال، خانۀ پشت به آفتاب، بنایی که در سایۀ کوه از چوب و خاشاک درست کنند، نَسا، نَسار،
سایه بان، برای مِثال دور ماند از سرای خویش و تبار / نسری ساخت بر سر کهسار (رودکی - ۵۴۵)

فرهنگ فارسی عمید

فطر

گشودن و باز کردن روزه

فرهنگ فارسی عمید

مطر

باران، کنایه از اشک

فرهنگ فارسی عمید

نطره

(نَ طَ رَ)

جمع واژۀ ناطر. رجوع به ناطر شود

لغت نامه دهخدا

زنطر

(تَ)

بسیار شجاع و دلیر شدن، بسیار مغرور بودن. بسیار گستاخ (تجبر شدید). (از دزی ج 1 ص 607)

لغت نامه دهخدا

قنطر

(قِطِ)

سختی و بلا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). داهیه. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به قنطیر شود، مرغی است مایل بسیاهی که بانگ کند و دبسی نیز خوانند آنرا. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (آنندراج). فاخته. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نطرون

(نَ)

بورۀ ارمنی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذخیرۀ خوارزمشاهی). بورق. (المنجد). قسمی از بورق ارمنی است و در صنعت صابون سازی به کار است. (از متن اللغه). بورق ارمنی. (منتهی الارب) (از نزهه القلوب) (از اقرب الموارد). بورق احمر. (تحفۀ حکیم مؤمن). گروهی گفته اند بورۀ ارمنی است و گروهی گفته اند سنگی است که به روزگار چون آهک می شود، وی را اندر داروهاء بیرون به کار دارند و نباید خوردن. (یادداشت مؤلف از ذخیرۀ خوارزمشاهی). به رومی او را افراسیمون گویند، بشر گوید: آن بورۀ سوخته است، و به سندی او را قطراوس گویند، و گفته اند: نطرون بوره ای است که از قاین به اطراف برند و رنگ او سرخ است، ابوزید بلخی گوید در کتاب کیمیا که: آن بورۀ ارمنی است دو نوع است: یک نوع سفید است و سبک و به خانه زنبور مشابهت دارد، و نوع دیگر پارها باشد تنک، رازی در کتاب خود آورده است که: در خمیر نان به کار برند آنچه سفید بود او را نطرون گویند. (از ترجمه صیدنه)

لغت نامه دهخدا

نطراء

(نُ طَ)

جمع واژۀ ناطر. رجوع به ناطر شود

لغت نامه دهخدا