- نصل
پیکان، سرنیزه، تیغۀ کارد یا شمشیر
معنی نصل - جستجوی لغت در جدول جو
- نصل (نَ)
ستاره از قدر چهارم در نوک صورت سهم. (یادداشت مؤلف)
- نصل (نَ)
آهن تیر و سنان و شمشیر و کارد مادام که مقبض و دسته ای نداشته باشد. (از اقرب الموارد). آهن (تیغه یا پیکان) بدون قبضۀ نیزه و تیر و کارد و شمشیر. (از معجم متن اللغه) (از المنجد). پیکان. (دهار). ج، انصل، نصال، نصول. رجوع به معانی بعدی شود، پیکان تیر. (غیاث اللغات) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (مهذب الاسماء). ج، نصول، نصال، پیکان نیزه. (غیاث اللغات) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). ج، نصول، نصال، تیغ بی قبضه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تیغ شمشیر. (مهذب الاسماء). تیر. (دهار)، کارد بی دسته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج). ج، انصل، نصال، نصول، آنچه نو بیرون آمده باشد از گیاه بهمی. (منتهی الارب) (آنندراج) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)، سر، با همه اجزای آن. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). رأس با آنچه در آن است. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)، تندی پس سر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، اعلای سر. (منتهی الارب) (آنندراج) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). بلندی سر. (ناظم الاطباء). قمحدوه. (متن اللغه) (اقرب الموارد)، رشتۀ از دوک برآمده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)، درازی سر شتر و اسب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). طول رأس در اشتر و اسب، در مورد انسان اطلاق نمی شود. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)،
{{صفت}} معول نصل، میتین دسته درآمده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)،
{{مصدر}} درنشستن پیکان تیردر چیزی. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)، درنشاندن پیکان را در چیزی. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغه)، برنشاندن پیکان را بر تیر. (از ناظم الاطباء)، ثابت ماندن پیکان و برنیامدن. (از ناظم الاطباء). ثابت ماندن پیکان تیر در چیزی و بیرون نیامدن. (از متن اللغه)، بیرون آمدن پیکان. (از ناظم الاطباء). بیرون آمدن پیکان از تیر. (ازمتن اللغه)، برآمدن چیزی از محل خود. (از ناظم الاطباء). خارج شدن. (از المنجد) (از اقرب الموارد). گویند: نصل السهم من نصله، نصلت الخیل من الغبار، نصل الطریق موضع کذا. (المنجد) (از اقرب الموارد) .و نصل علینا فلان من الشعب و نحوه. (اقرب الموارد)
{{صفت}} معول نصل، میتین دسته درآمده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغه) (از اقرب الموارد)،
{{مصدر}} درنشستن پیکان تیردر چیزی. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)، درنشاندن پیکان را در چیزی. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از متن اللغه)، برنشاندن پیکان را بر تیر. (از ناظم الاطباء)، ثابت ماندن پیکان و برنیامدن. (از ناظم الاطباء). ثابت ماندن پیکان تیر در چیزی و بیرون نیامدن. (از متن اللغه)، بیرون آمدن پیکان. (از ناظم الاطباء). بیرون آمدن پیکان از تیر. (ازمتن اللغه)، برآمدن چیزی از محل خود. (از ناظم الاطباء). خارج شدن. (از المنجد) (از اقرب الموارد). گویند: نصل السهم من نصله، نصلت الخیل من الغبار، نصل الطریق موضع کذا. (المنجد) (از اقرب الموارد) .و نصل علینا فلان من الشعب و نحوه. (اقرب الموارد)
- نصل
پیکان پیکان تیر، سرنیزه، تیغه کارد، برگ درخت
- نصل ((نَ))
پیکان، نیزه، جمع نصال، نصول و انصل
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پیاز دشتی، گیاه علفی پایا با پیاز بزرگ و گل های کوچک و خوشه ای به رنگ سفید یا سفید مایل به خاکستری و برگ های دراز و نوک تیز که پیاز آن کاربرد دارویی دارد، پیاز موش، اشقیل، اسقیل
(تَ دَلْ لی)
لغت نامه دهخدا
از گناه بیزاری نمودن. (تاج المصادر بیهقی) (از زوزنی). از گناه بیزار شدن و بیرون کشیدن خود را، یقال: تنصل الیه من الجنایه، اذا خرج. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، بیرون کردن چیزی. (تاج المصادر بیهقی). بیرون آوردن چیزی را، برگزیدن چیزی را، گرفتن آنچه با کسی باشد، بیرون آمدن موی از خضاب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(نَ)
لغت نامه دهخدا
پیکان تیر و نیزه، تیغ بی دسته. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). نصل. رجوع به نصل شود
(مُ صُ / صَ)
لغت نامه دهخدا
تیغ شمشیر. ج، مناصل. (مهذب الاسماء). تیغ. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). تیغ. ج، مناصل. (از اقرب الموارد)
(عُ صَ / صُ)
لغت نامه دهخدا
پیاز دشتی مشهور به اسقال. ج، عنصلاء. (از منتهی الارب). پیاز موش. اسقیل. عضلاء. رجوع به اسقال و پیاز موش شود:
آن زاغ در آسا بر همچون حبشی کاذر
بربسته به شاخ اندر هم سنبل وهم عنصل.
منوچهری (دیوان ص 69)
آن زاغ در آسا بر همچون حبشی کاذر
بربسته به شاخ اندر هم سنبل وهم عنصل.
منوچهری (دیوان ص 69)
(قُ صُ)
لغت نامه دهخدا
معتمدی است که وی را دولت به کشوری میفرستد برای آنکه از حقوق و تجارت و تبعۀ دولت متبوع خود حمایت کند. این کلمه لاتینی است و معنی آن مستشار است ج، قناصل. (اقرب الموارد). رجوع به کنسول شود
(عُ ظُ بَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است در دیار عرب. (از معجم البلدان).
- طریق العنصل، راهی است که ازبصره به یمامه می رود. و گویند آن از راههای بصره است که از دهنا می گذرد. (از معجم البلدان). رجوع به منتهی الارب، اقرب الموارد، ناظم الاطباء و عنصلین شود
- طریق العنصل، راهی است که ازبصره به یمامه می رود. و گویند آن از راههای بصره است که از دهنا می گذرد. (از معجم البلدان). رجوع به منتهی الارب، اقرب الموارد، ناظم الاطباء و عنصلین شود
(نَ لَ)
لغت نامه دهخدا
تاج سر. (ناظم الاطباء). و آن اخص ّ از نصل است. (از اقرب الموارد) (از المنجد). رجوع به نصل شود
خرچنگ سنبی، فرموک دکچی رشته ای را گویند که چون تخم بر دوک پیچیده شود
