- نشناشه (نَشَ)
ارض نشناشه، زمین شور بی گیاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از المنجد) (از اقرب الموارد)
معنی نشناشه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
نشان، نشانی، آماج، هدف، چیزی که در جایی قرار بدهند برای تیراندازی
نشانه کردن: هدف تیر قرار دادن،برای مثال کس نیاموخت علم تیر از من / که مرا عاقبت نشانه نکرد (سعدی - ۷۹)
نشانه کردن: هدف تیر قرار دادن،
عطسه، خارج شدن هوای ریه با شدت و صدا از راه بینی و دهان بر اثر تحریک شدن مخاط بینی، ستوسر، شنوسه، برای مثال دماغ خشک او اشنوشۀ تر / چو آرد گوش گردون را کند کر (سراج الدین راجی - مجمع الفرس - اشنوشه)
(وَشْ وا شَ)
لغت نامه دهخدا
ناقه وشواشه، ناقۀ سبک و چست. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). نعامه وشواشه، شترمرغ سبک و چست و تیزرو. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). رجوع به وشواش شود
(نَ نَ)
لغت نامه دهخدا
کلیچه و نان سفید. (یادداشت مؤلف از حاشیۀ فرهنگ اسدی نخجوانی) (اوبهی). اما در همه فرهنگها بهنانه و پهنانه را به این معنی آورده اند. (یادداشت مؤلف) :
چو بنهاد آن تل سوسن به پیش من چنان بودم
که پیش گرسنه بنهی ترید چرب و نهنانه.
بوشکور (حفان)
چو بنهاد آن تل سوسن به پیش من چنان بودم
که پیش گرسنه بنهی ترید چرب و نهنانه.
بوشکور (حفان)
(نَ مَ / مِ)
لغت نامه دهخدا
نامه و کتاب پر از تصویر و نقش و نگار:
نگارنده آن نقش های بدیع
از این نقشنامه همی بسترد.
ناصرخسرو
نگارنده آن نقش های بدیع
از این نقشنامه همی بسترد.
ناصرخسرو
شنیده ناشده، آن که نمیشنود، گوش نداده. گوشزد نشده. (ناظم الاطباء)
(نِ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
نشانیده. که نشانده شده است، منصوب. برگماریده. گماشته: حاجب بزرگ علی را مؤذن معتمد عبدوس به قلعۀ کرک برد... و به کوتوال آنجا سپرد که نشاندۀ عبدوس بود. (تاریخ بیهقی).
- دست نشانده.
، مغروس. کاشته شده:
درختی است این خود نشانده به دست
کجا بار او خون و برگش کبست.
فردوسی (شاهنامه چ دبیرسیاقی ج 1).
سنبل نشانده بر گل سوری نگه کنید
عنبر فشانده گردسمن زار بنگرید.
سعدی.
، نصب شده. (از ناظم الاطباء). مرصع. جای داده شده
- دست نشانده.
، مغروس. کاشته شده:
درختی است این خود نشانده به دست
کجا بار او خون و برگش کبست.
فردوسی (شاهنامه چ دبیرسیاقی ج 1).
سنبل نشانده بر گل سوری نگه کنید
عنبر فشانده گردسمن زار بنگرید.
سعدی.
، نصب شده. (از ناظم الاطباء). مرصع. جای داده شده
(نِ نِ شَ)
لغت نامه دهخدا
پاره ای از هر چیزی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، سنگ. (منتهی الارب) (آنندراج). حجر. (اقرب الموارد) : نشنشه من اخشن، سنگی از کوهی. (منتهی الارب). حجر من جبل. (اقرب الموارد) ، خو. سرشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). طبیعت. (ناظم الاطباء). شنشنه. (اقرب الموارد)
(نَشْ شا شَ)
لغت نامه دهخدا
سبخه نشاشه، شوره زار که خاکش خشک نگردد و گیاه نرویاند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)
(نَ)
لغت نامه دهخدا
رجل نشناش، مرد سبک دست در کار. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). مرد سبک در کارش یا در حرکاتش. (از المنجد). نشنشی. (اقرب الموارد) (المنجد). نشنش. (المنجد)
(عَ نَنَ شَ)
لغت نامه دهخدا
مؤنث عنشنش است. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از آنندراج). رجوع به عنشنش شود
(قُ گَ دی دَ)
لغت نامه دهخدا
نشناختن. بجا نیاوردن. مقابل شناختن.
- به نشناخت، ناشناخته. بی آنکه بشناسد و بداند. متنکراً. نادانسته:
به نشناخت بانگی بر او زد بلند
بر او حمله ای برد و او را فکند.
نظامی
- به نشناخت، ناشناخته. بی آنکه بشناسد و بداند. متنکراً. نادانسته:
به نشناخت بانگی بر او زد بلند
بر او حمله ای برد و او را فکند.
نظامی
ناشنیده: ... این سوال را نشنیده گرفت. یا بحق حرفهای نشنیده. پس از شنیدن خبری تعجب آور گویند
به نشستن وا داشته، جلوس داده (بر تخت)، جا داده مقیم ساخته، زنی روسپی که او را بخانه آورده نفقه او را متعهد شوند و از ادامه عمل بد باز دارند واز او متمتع گردند بدون ازدواج، کاشته، بر پاداشته افراشته، نهاده، خاموش کرده (آتش)، دفع کرده آرام کرده (درد و غیره)
((نِ دَ یا دِ))
فرهنگ فارسی معین
به نشستن واداشته، جلوس داده، جا داده، مقیم ساخته، زنی روسپی که او را به خانه آورده نفقه او را متعهد شوند و از ادامه عمل بد بازدارند و از او متمتع گردند بدون ازدواج، کاشته، برپا داشته، نهاده
خر خر صدا به هنگام خواب