معنی نسافه - جستجوی لغت در جدول جو

نسافه

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از نسابه — تصویر نسابه

کسی که دارای علم انساب است و نسب مردم را می داند، نسب شناس، عالم به انساب

فرهنگ فارسی عمید

(نُ ءَ)

تأخیر. (از المنجد) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (اقرب الموارد). درنگ. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). تأجیل. نسیئه. (المنجد) ، باعه بنساءه، به نسیه خرید آن را. (ناظم الاطباء). رجوع به نسیئه شود

لغت نامه دهخدا

(مَ فَ)

مسافت. سیفه. دوری راه و دوری میان دو منزل. (دهار). بعد و فاصله. ج، مساوف و مشهور چنین است که مسافه مقداری است از زمینی چنانکه گویند: بیننا مسافه میل، یعنی زمین به مساحت یک میل، و گویند بیننا مسافه شهر، یعنی بین ما زمینی است که پیمودن آن یک ماه به طول می انجامد، و این کلمه مأخوذ از سوف است به معنی بوئیدن. (اقرب الموارد). دوری بیابان، و این مأخوذ است از سوف به معنی بو گرفتن، چون راهبر در بیابان راه گم می کند خاک آنجا گرفته می بوید و معلوم می کند که در راه راست است یا راه را گم کرده، پس به کثرت استعمال نام دوری میان منازل و غیره شد. (غیاث). و رجوع به مسافت شود

مسافت. سیفه. دوری راه و دوری میان دو منزل. (دهار). بعد و فاصله. ج، مَساوف و مشهور چنین است که مسافه مقداری است از زمینی چنانکه گویند: بیننا مسافه میل، یعنی زمین به مساحت یک میل، و گویند بیننا مسافه شهر، یعنی بین ما زمینی است که پیمودن آن یک ماه به طول می انجامد، و این کلمه مأخوذ از سوف است به معنی بوئیدن. (اقرب الموارد). دوری بیابان، و این مأخوذ است از سَوف به معنی بو گرفتن، چون راهبر در بیابان راه گم می کند خاک آنجا گرفته می بوید و معلوم می کند که در راه راست است یا راه را گم کرده، پس به کثرت استعمال نام دوری میان منازل و غیره شد. (غیاث). و رجوع به مسافت شود

لغت نامه دهخدا

(نِ جَ)

جامه بافی. (منتهی الارب) (آنندراج). حرفۀ نساج. (اقرب الموارد). نساجت. نساجی. بافندگی. رجوع به نساجت شود

لغت نامه دهخدا

(نَسْ سا بَ / بِ)

نسّابه. مرد نسب دان. عالم به علم انساب:
ای سید بارگاه کونین
نسابۀ شهر قاب قوسین.
نظامی (لیلی و مجنون ص 9)

لغت نامه دهخدا

(نَسْ سا بَ)

نسّاب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). مرد نیک دانا به انساب. (از منتهی الارب). نسب شناس و ماهر در معرفت انساب. (از سمعانی). تاء آخر آن علامت مبالغه است در مدح مانند علامه. (منتهی الارب). مرد نسب دان. (یادداشت مؤلف) : نسب افریدون بدین نسابت کی یاد کرده آمد بیشترین نسابه و اصحاب تواریخ درنیافته اند. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 11)

نَسّاب. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). مرد نیک دانا به انساب. (از منتهی الارب). نسب شناس و ماهر در معرفت انساب. (از سمعانی). تاء آخر آن علامت مبالغه است در مدح مانند علامه. (منتهی الارب). مرد نسب دان. (یادداشت مؤلف) : نسب افریدون بدین نسابت کی یاد کرده آمد بیشترین نسابه و اصحاب تواریخ درنیافته اند. (فارسنامۀ ابن بلخی ص 11)

لغت نامه دهخدا

(نَ بَ)

قرابه. (اقرب الموارد) (المنجد). خویشاوندی. نزدیکی. پیوستگی

لغت نامه دهخدا

(نِ فَ)

عمل نداف. (از اقرب الموارد) (از المنجد). حلاجی. پنبه زنی. ندافی

لغت نامه دهخدا

(نَ سَ ءَ)

جمع واژۀ ناسی ٔ. رجوع به ناسی ٔ شود

لغت نامه دهخدا

(اِ)

نادانی کردن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). تجاهل. (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

(عَ)

لاغر و نزار گردیدن، یا به سرشت لاغر و کم گوشت گردیدن نه به لاغری. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). نزار شدن. (دهار). نزار و باریک شدن. (زوزنی)

لغت نامه دهخدا

(نُ فَ)

نتاف. رجوع به نتاف شود

لغت نامه دهخدا

(نُ فَ)

آب که در تک دلو و مشک باقی بماند. (منتهی الارب). آب اندک که در تک دلو و مشک باقی بماند. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از المنجد). آب اندک، و گفته اند آب کمی که در ته مشک یا دلو باقی ماند. (از اقرب الموارد) ، قطاره. (متن اللغه) (اقرب الموارد) (المنجد). ج، نطاف، نطف

آب که در تک دلو و مشک باقی بماند. (منتهی الارب). آب اندک که در تک دلو و مشک باقی بماند. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از المنجد). آب اندک، و گفته اند آب کمی که در ته مشک یا دلو باقی ماند. (از اقرب الموارد) ، قطاره. (متن اللغه) (اقرب الموارد) (المنجد). ج، نِطاف، نُطَف

لغت نامه دهخدا

(غُ طُوو)

نطف. نطاف. تنطاف. نطفان. (اقرب الموارد) (المنجد) (متن اللغه). رجوع به نطف شود، نطوفه. نطف. (اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از المنجد). رجوع به نطف شود

لغت نامه دهخدا

(نُ فَ)

کفک شیر وقت دوشیدن. (آنندراج) (منتهی الارب). کف شیر وقت دوشیدن. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) ، آنچه از دیگ برگیرند و داغ باشد. (از المنجد) ، آبی که جذب شده باشد. ما نشف من الماء. (اقرب الموارد) (المنجد)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

خشک گردیدن شتر از لاغری. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، خشک گردیدن. (منتهی الارب) ، خشک شدن پوست کسی بر استخوانش. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، خشک کردن خیک را (متعدی) ، خشک شدن خیک. (ناظم الاطباء) ، خشک گردانیدن (متعدی). (منتهی الارب)

خشک گردیدن شتر از لاغری. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، خشک گردیدن. (منتهی الارب) ، خشک شدن پوست کسی بر استخوانش. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، خشک کردن خیک را (متعدی) ، خشک شدن خیک. (ناظم الاطباء) ، خشک گردانیدن (متعدی). (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(اَ / اِ / اُ فَ)

اسیفه. زمین تنک و یا زمینی که چیزی نرویاند. زمین نارویاننده

لغت نامه دهخدا

(حُ فَ)

آنچه بیفتد از خرما. (مهذب الاسماء). آنچه فرو ریزد از خرمای تباه شده از درخت از پوستهای خرما، خشم، کینه. دشمنی. (منتهی الارب) ، آب اندک، بقیۀ طعام، سونش سیم. (منتهی الارب).
- حسافۀ ناس،فرومایگان از مردم. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(گِ رَ / رُو)

هلاک شدن مال کسی. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب).

لغت نامه دهخدا

(غَ ضَ)

خدمت کردن. (متن اللغه). نصافه. نصف. نصاف . نصاف. (اقرب الموارد) (المنجد) (از منتهی الارب). رجوع به نصف شود، نصف گرفتن. (از المنجد). نصافه. نصف. (متن اللغه) (اقرب الموارد). رجوع به نصف شود

لغت نامه دهخدا

(اَ فَ)

اسم مصدر است از اسف. اندوهناکی. غمگینی.

لغت نامه دهخدا

(اَ فَ)

نام قبیله ای از عرب

لغت نامه دهخدا

تصویری از نصافه — تصویر نصافه

پیشیاری، مزد مزد پیشیار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نظافه — تصویر نظافه

نظافت در فارسی روفتن رفتن رفت و روب، پاک کردن پاکیزه کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از اسافه — تصویر اسافه

شوره زار زمین شوره

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نشافه — تصویر نشافه

هوله آبچین لنگ

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نحافه — تصویر نحافه

نحافت در فارسی لاغر نزاری

فرهنگ لغت هوشیار

تبار شناس تبار دان پروز شناس آنکه نسب مردمان وقبایل راداند نسب شناس: ای سیدبارگاه کونین، نسابه شهرقاب قوسین، (نظامی گنجینه گنجوی. ص 358) توضیح} ه {آخرکلمه برای مبالغه است

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نساجه — تصویر نساجه

نساجت در فارسی بافندگی بافکاری ریسندگی و بافندگی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسافه — تصویر مسافه

مسافت در فارسی: دروی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تسافه — تصویر تسافه

نادانی کردن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از حسافه — تصویر حسافه

خشم، کینه، دشمنی، تباهیده، آب کم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نسیفه — تصویر نسیفه

سنگ پا

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نسابه — تصویر نسابه

((نَ سّ بَ))

آن که نسب مردمان و قبایل داند، نسبت شناس

فرهنگ فارسی معین