معنی نجیبی - جستجوی لغت در جدول جو

نجیبی

لغت نامه دهخدا

نجیبه

(دخترانه)

مؤنث نجیب، شریف، اصیل، عفیف، پاکدامن

فرهنگ نامهای ایرانی

نجیب

(پسرانه)

شریف، اصیل، عفیف، پاکدامن

فرهنگ نامهای ایرانی

نجیبه

نجیب، اصیل، شریف، خوش گوهر، گرامی

فرهنگ فارسی عمید

نجیب

اصیل، شریف، خوش گوهر، گرامی

فرهنگ فارسی عمید

نهیبی

(نُ هََ با / نُهَْ هََ با)

غارتگری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تجیبی

(تُ)

امرای تجیبی، تجیبی یکی از طوایف عرب بودند که بر سرقسطه از بلاد مشهور اندلس حکومت کردند و از آن سلسله اند: منذر بن یحیی تجیبی، المنصور (410 هجری قمری / 1019 میلادی) ، یحیی بن منذر، المظفر (414 هجری قمری / 1023 میلادی) ، منذر بن یحیی (420 هجری قمری / 1029 میلادی).
رجوع به طبقات سلاطین اسلام ترجمه عباس اقبال صص 22- 23 و معجم الانساب ج 1 صص 90- 91 و حلل السندسیه ج 2 صص 123- 124 و دایرهالمعارف اسلام ج 4 صص 862- 863 شود

لغت نامه دهخدا

تجیبی

(تُ)

عبدالرحمن بن عبدالعزیز التجیبی. رئیس طایفۀ تجیبی است که امیر محمد الاموی برای مطیع ساختن بنی قصی از این طایفه کمک گرفت و در سال 860 میلادی عبدالرحمن التجیبی را بر ثغرالاعلی بولایت گماشت. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 123 و دایرهالمعارف اسلام ج 4 ص 862 شود
محمد بن عبدالرحمن التجیبی، ملقب به اتقر که در سال 888 میلادی بدست عبدالله الاموی به ولایت سرقسطه رسید. وی محمد بن لب زعیم بنی قصی را مقتول ساخت و امارت را در خاندان خودموروثی ساخت. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 123 شود
یحیی بن محمد بن هاشم تجیبی. وی پس از پدر به امارت رسید و در زمرۀ سرداران خلیفه عبدالرحمن الناصر و فرزندش الحکم المستنصر درآمد و در سال 975 میلادی به ولایت سرقسطه رسید. رجوع به حلل السندسیه ج 1 ص 124 شود
ابوالعباس احمد بن معدبن عیسی یا معدان بن عیسی بن وکیل التجیبی الاندلسی. رجوع به احمد بن معدان... در همین لغت نامه و معجم المطبوعات ج 1 ستون 628- 629 شود

لغت نامه دهخدا

عجیبی

(عَ)

قسمتی از چادر و خیمه. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نجیبه

(نَ بَ)

تأنیث نجیب است. (اقرب الموارد). ج، نجائب. رجوع به نجیب شود

لغت نامه دهخدا

نقیبی

(نَ)

محمد (سیدمیر...) بن محمد لوحی حسینی موسوی سبزواری اصفهانی، ملقب به مطهر و معروف به نقیبی. از علمای امامیۀ قرن یازدهم است. او راست: کفایهالمهتدی فی احوال المهدی. رجوع به ریحانه الادب ج 4 ص 233 و الذریعه ج 1 ص 421 شود

لغت نامه دهخدا

نصیبی

(نَ)

منسوب است به نصیبین که شهری است در نزد آمد. (از الانساب سمعانی). رجوع به نصیبین شود، نام نوعی شمشیر. (از نوروزنامه) (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

نشیبی

(نِ / نَ)

سرازیری. مقابل فرازی:
هوا خوش گردد وبر کوه برف اندر گداز آید
علم های بهاری از نشیبی بر فراز آید.
فرخی.
رجوع به نشیب شود

لغت نامه دهخدا