معنی نتوق - جستجوی لغت در جدول جو

نتوق(عَ هََ قَ)

لغت نامه دهخدا

نتوق

تصویری از نتوق — تصویر نتوق

فرهنگ لغت هوشیار

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از تنوق — تصویر تنوق

در خوراک و پوشاک تفنن کردن و به آن اهمیت دادن، امری یا کاری را به خوبی و به استادی انجام دادن، ذوق و سلیقه به کار بردن، خوش سلیقگی، حسن ذوق

فرهنگ فارسی عمید

(فُ)

جمع واژۀ فتق. (اقرب الموارد). رجوع به فتق شود، باران اندک. (منتهی الارب) : عام ذوفتوق، ای قلیل المطر. (اقرب الموارد) ، آفات مانند وام، درویشی و بیماری. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(عَ هََ بَ)

اندک اندک برآمدن خون از زخم و همچنین آب از چشم و عرق از بدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(نُ)

جمع نیق است. رجوع به نیق شود

لغت نامه دهخدا

(مُ تَوْ وَ)

از ’ت وق’، سخت آرزومند. (منتهی الارب) (آنندراج). آرزومند. (ناظم الاطباء)، آنچه مورد خواهانی و آرزو باشد. شی ٔ متوق، ای متشهی (م ت ش ه ها) . (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(رُ)

عزت و غلبه و شرف. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(سَ سُتْ تو)

درم نبهره منقوش و قلب، معرب سه تو. (منتهی الارب) (النقود ص 147) (جوالیقی ص 203)

لغت نامه دهخدا

(اِ)

آرزومندی نمودن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(تَ)

موضعی است به نعمان نزدیک مکه. (از معجم البلدان) (از مراصد الاطلاع)

لغت نامه دهخدا

(تَذْ)

تنیّق. (منتهی الارب). نیکو نگریستن به چیزی. (زوزنی) ، جید گردانیدن و نیکو کردن خورش و لباس خود را. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) ، آراستگی کردن در کار. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) : و او در ابواب تفقد و تعهد ایشان را انواع تکلف و تنوق واجب داشتی. (کلیله و دمنه). و هر کجا که عقیدتها به مودت آراسته گشت اگر در مال و جان با یکدیگر مواسات رود و در آن انواع تکلف و تنوق تقدیم افتد هنوز ازوجوب آن قاصر باشد. (کلیله و دمنه). و تکلف و تنوق که لایق دوستان موافق و اخوان صادق باشد بجای آورد. (سندبادنامه ص 86). و باآنکه در وی مقال را فسحت و مجال را وسعت تنوق و تصنع بود هیچ مشاطه این عروس را نیاراسته بود. (سندبادنامه ص 25). صنعت صناع رصافه به اضافت تصنع و تنوق نقاشان آن روزگار در مقابلۀ آن ناچیز شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 412). چنانکه شیوۀ مقبلان و سنت صاحب دولتان باشد ابواب تکلف و تنوق القاب و شدت امتناع و احتجاب بسته گردانیده اند. (جهانگشای جوینی). رجوع به تنیّق و تنوق کردن شود

تنیّق. (منتهی الارب). نیکو نگریستن به چیزی. (زوزنی) ، جید گردانیدن و نیکو کردن خورش و لباس خود را. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) ، آراستگی کردن در کار. (آنندراج) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء) : و او در ابواب تفقد و تعهد ایشان را انواع تکلف و تنوق واجب داشتی. (کلیله و دمنه). و هر کجا که عقیدتها به مودت آراسته گشت اگر در مال و جان با یکدیگر مواسات رود و در آن انواع تکلف و تنوق تقدیم افتد هنوز ازوجوب آن قاصر باشد. (کلیله و دمنه). و تکلف و تنوق که لایق دوستان موافق و اخوان صادق باشد بجای آورد. (سندبادنامه ص 86). و باآنکه در وی مقال را فسحت و مجال را وسعت تنوق و تصنع بود هیچ مشاطه این عروس را نیاراسته بود. (سندبادنامه ص 25). صنعت صناع رصافه به اضافت تصنع و تنوق نقاشان آن روزگار در مقابلۀ آن ناچیز شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 412). چنانکه شیوۀ مقبلان و سنت صاحب دولتان باشد ابواب تکلف و تنوق القاب و شدت امتناع و احتجاب بسته گردانیده اند. (جهانگشای جوینی). رجوع به تنیّق و تنوق کردن شود

لغت نامه دهخدا

(عُ)

پیدا شدن مرضی و جوششی به پوست، پس آن درب را به هیجان درآوردن و کفانیدن طرائق را. (از منتهی الارب) (آنندراج). مبتلا گشتن پوست به خشک ریشه و گری خشک و مانند آن. (از ناظم الاطباء) : نتض الجلد، تقشر من داءکالقوباء. (معجم متن اللغه) (المنجد). خرج به داء فاثار القوباء ثم تقشر طرائق بعضها من بعض، و عباره: ابن القطاع ’تقشر من داء کالقوبا’. (اقرب الموارد)

پیدا شدن مرضی و جوششی به پوست، پس آن درب را به هیجان درآوردن و کفانیدن طرائق را. (از منتهی الارب) (آنندراج). مبتلا گشتن پوست به خشک ریشه و گری خشک و مانند آن. (از ناظم الاطباء) : نتض الجلد، تقشر من داءکالقوباء. (معجم متن اللغه) (المنجد). خرج به داء فاثار القوباء ثم تقشر طرائق بعضها من بعض، و عباره: ابن القطاع ’تقشر من داء کالقوبا’. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(عَ هََ کَ)

نتلان. نتل. رجوع به نتل شود

لغت نامه دهخدا

(نَ)

اسب مادۀ به هنگام زاییدن رسیده. (منتهی الارب) (آنندراج). مادیانی که هنگام زاییدن آن رسیده باشد، و نیز هر مادۀ سم داری که وقت زاییدن آن رسیده باشد. (ناظم الاطباء). آبستن از دواب. (از اقرب الموارد). نتیج. منتج. (معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

(عَ مَ رَ)

برآمدن پستان. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). نهد. (از اقرب الموارد) ، بلند گردیدن. (از منتهی الارب) (از آنندراج). نتاء. (از اقرب الموارد). از جای برخاستن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

(عَ)

برآمدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) ، بیرون آمدن چیزی از جای خود بی آشکارگی. (آنندراج) ، منتفخ گردیدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) ، آماس کردن ریش. (آنندراج) ، بلند شدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) ، بالغ و رسیده گردیدن و گوالیدن دختر. (آنندراج). در تمام معانی رجوع به نتاء شود

برآمدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) ، بیرون آمدن چیزی از جای خود بی آشکارگی. (آنندراج) ، منتفخ گردیدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) ، آماس کردن ریش. (آنندراج) ، بلند شدن. (از منتهی الارب) (آنندراج) ، بالغ و رسیده گردیدن و گوالیدن دختر. (آنندراج). در تمام معانی رجوع به نتاء شود

لغت نامه دهخدا

(نِ)

رویاروی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). حیال. (اقرب الموارد) (از منتهی الارب) (از معجم متن اللغه). یقال: بنی داره نتاق داره، ای بحیاله. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(نَ)

صائح. (اقرب الموارد). آنکه نقیق کند. (یادداشت مؤلف). ج، نقق

لغت نامه دهخدا

(غَل ل)

بر زبان راندن حرفی یا سخنی را که از آن معنی مفهوم گردد. (آنندراج). نطق. (از متن اللغه). منطق. (متن اللغه). رجوع به نطق شود

لغت نامه دهخدا

(نَ)

آنچه ادویۀ رقیق (که) در بینی اندازند. (غیاث اللغات). داروی بینی که در بینی ریزند یا ببویند آن را تا از حرارت و بویش عطسه برآید. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). داروی در بینی ریختنی و داروئی که به بینی کشند. (ناظم الاطباء) (از المنجد). اجسام رطبه که به واسطۀ هوا به بینی کشیده شود، و هرچه را که به دم به بینی درکشنداز بخار یا بوی. (یادداشت مؤلف از بحر الجواهر). کل ما استعمل ناشقا کالفلفل لتعطیس و الشب لقطعالرم. (ضریر انطاکی). آنچه به بینی درکشند از دوای کوفته یا مایع یا بخار و دود. (یادداشت مؤلف)، کنایه از وساوس شیطانی است. (از معجم متن اللغه)

آنچه ادویۀ رقیق (که) در بینی اندازند. (غیاث اللغات). داروی بینی که در بینی ریزند یا ببویند آن را تا از حرارت و بویش عطسه برآید. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). داروی در بینی ریختنی و داروئی که به بینی کشند. (ناظم الاطباء) (از المنجد). اجسام رطبه که به واسطۀ هوا به بینی کشیده شود، و هرچه را که به دم به بینی درکشنداز بخار یا بوی. (یادداشت مؤلف از بحر الجواهر). کل ما استعمل ناشقا کالفلفل لتعطیس و الشب لقطعالرم. (ضریر انطاکی). آنچه به بینی درکشند از دوای کوفته یا مایع یا بخار و دود. (یادداشت مؤلف)، کنایه از وساوس شیطانی است. (از معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

(غَ رَ قَ)

مردن. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خارج شدن روح از تن مرد و دابه. (از اقرب الموارد). بمردن ستور. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی) ، برکنده پوست گردیدن زخم. (منتهی الارب) (آنندراج). تقشر. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(غَرَ)

نزق. رجوع به نزق شود

لغت نامه دهخدا

داروی بوییدنی دارویی که در بینی کشند یا ببویند توضیح فرق میان سعوط و نشوق در این است که سعوط چکاندن دواست در بینی و نشوق استنشاق دوا

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نطوق — تصویر نطوق

سخن گفتن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نتوب — تصویر نتوب

بر آمدن پستان، بلند گردیدن

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از متوق — تصویر متوق

سخت آرزومند

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از فتوق — تصویر فتوق

باران اندک، آگفت (آفت)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از ستوق — تصویر ستوق

پارسی تازی گشته سه تو روکش زر درم نبهره سه تار ستار

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از تنوق — تصویر تنوق

چربدستی استادی بکار آوردن، چربدستی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از رتوق — تصویر رتوق

گرامی بودن ارجمندی، چیرگی، با آبرویی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نطوق — تصویر نطوق

((نُ))

سخن گویی

فرهنگ فارسی معین

تصویری از تنوق — تصویر تنوق

((تَ نَ وُّ))

نیکو گردانیدن غذا و لباس، خوش سلیقگی، رنج بردن، مدارا کردن، مبالغه کردن، مهارت و استادی به کار بردن

فرهنگ فارسی معین

پرچین، حجیم و سنگین، بد هیبت

فرهنگ گویش مازندرانی

زیرک، چالاک، حراف

فرهنگ گویش مازندرانی