معنی نتر - جستجوی لغت در جدول جو

نتر

لغت نامه دهخدا

نستر

(دخترانه)

نام راهبی همزمان با انوشیروان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

جنتر

از آلات موسیقی هندی

فرهنگ فارسی عمید

منتر

مورد تمسخر و استهزا، معطل، افسونی که برای رام کردن جانوران گزنده و درنده بخوانند
منتر کردن: مسخره کردن، معطل کردن

فرهنگ فارسی عمید

لنتر

چراغ پیه سوز یا روغن سوزی که با زنجیر از سقف آویزان می شود

فرهنگ فارسی عمید

انتر

بوزینه، نوعی میمون کوچک دم دار با ران های بی مو و سرخ رنگ که در آسیا و افریقا زیست می کند، بوزنه، بوزنینه، پوزینه، پهنانه، مهنانه، کبی، کپی، گپی، قرد

فرهنگ فارسی عمید

عنتر

نوعی مگس بزرگ کبودرنگ، خرمگس، انتر

فرهنگ فارسی عمید

نترس

بی ترس، بی باک، پردل، دلیر، دلاور

فرهنگ فارسی عمید

قنتر

(قَ تَ)

کوتاه بالا. (منتهی الارب) (آنندراج). قصیر. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

عنتر

(عَ تَ / عُ تَ / عُ تُ)

مگس یا خرمگس. (منتهی الارب) (آنندراج). خرمگس. (ناظم الاطباء). مگس و گویند مگس ازرق و کبودرنگ، و یک دانۀ آن را عنتره گویند. (از اقرب الموارد) ، پستانداری است از راستۀ پریمات ها، جزو دستۀ میمونهای دم دار، و از گروه کاتارینین ها که جدار بین دو سوراخ بینی آن نازک است. دم این حیوان هرگز گیرنده نیست. انتهای بدن وی نزدیک به نشیمنگاه دارای پینه های قرمزرنگ است. رقاصان و مطربان دوره گرد انواع مختلف این حیوان را جهت رقاصی تربیت میکنند. (از فرهنگ فارسی معین) : برخوردار را دید که مانند عنتران بداختر در سر قبر پدر به امید عفو جرائم مضطر گردیده. (مجمل التواریخ ابوالحسن گلستانه).
- عنترباز، بازی دهنده عنتر. عنتری. رجوع به عنتری شود.
، بدترکیب. این لفظ را در مقام توهین به اشخاص به کار می برند. (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

لنتر

(لُ نُ)

آندره. طراحی مشهور باغها و پارکها را، مولد پاریس (1613-1700 میلادی)
مورخ فرانسوی، عضو آکادمی فرانسه، مولد نزدیک متز (1857-1935 میلادی)

لغت نامه دهخدا

لنتر

(لَ)

نوعی چراغ از شیشه به بزرگی کاسۀ بزرگ که در آن روغن یا پیه کنند با فتیله ای روشنائی را و آن با دو زنجیر از سقف آویخته شود. شاید این کلمه از لاتینی لانترنا مأخوذ باشد. ظرفی چون کاسۀ کشیده و مایل به درازی که در آن روغن کردندی و فتیله نهادندی روشنی را و آن را بیاویختندی. چراغی آویختنی چون قندیل
چراغ در لکمتیو

لغت نامه دهخدا

منتر

(مُ تَرر)

اسب تیزرو. (منتهی الارب) یابوی تیزدو. (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

نترس

(نَ تَ)

که نمی ترسد. گستاخ. دلیر. متهور. جسور. بی پروا.
- سر نترس داشتن، بی باک و بی پروا بودن. در تهور و جسارت افراط کردن. به غایت گستاخ و خیره سر بودن

لغت نامه دهخدا

نتره

(نَ رَ)

زخم نیزۀ درگذرنده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). طعنۀنافذه. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) ، غضب و تهور. (از معجم متن اللغه) ، واحد نتر. (از اقرب الموارد) (از معجم متن اللغه). رجوع به نتر شود، سخنی که بیازارد و دل را بسوزاند و سوراخ کند. (ناظم الاطباء). ج، نترات

لغت نامه دهخدا

منتر

(مَ تَ)

مأخوذ از سنسکریت، کلام و آواز مؤثر. (ناظم الاطباء) ، مأخوذ از اوستائی منثره، به معنی کلام مقدس، دعا. دعا و وردی که شخص را قادر به تصرف در اشیا و اشخاص می سازد. افسون. (از فرهنگ فارسی معین).
- انتر و منتر، معطل و حیران و سرگردان. گرفتار حیرت و اعجاب و شگفتی. (از فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده).
- منتر کردن، کسی را حیران و سرگشته و معطل و بی تکلیف گذاشتن. (فرهنگ لغات عامیانۀ جمال زاده).
- ، کسی را مطیع ارادۀ خود کردن و مسحور ساختن و از هر اقدامی بازداشتن.
، ذکری که مرتاضین برای دفع گزند گزندگان می سرایند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

لنتر

(لَتَ)

لمتر. (ناظم الاطباء). رجوع به لمتر شود

لغت نامه دهخدا

اتر

یونانی فرازدم، ترمل آمیزه ای است گریزا که از آمیزش مل (الکل) باترشک (اسید) پدید میظید یونانیان قدیم و بتقلید آنان اقوام دیگر اتر را بجسمی سیال و رقیق که قسمت فوقانی کره ارض را فرا گرفته اطلاق میکردند، بخار رقیق و ماده سیال و سریع التبخیری است که قسمتی از فضای ماورای جو را اشغال کرده و در تمام اجسام نافذ است. دانشمندان فیزیک آنرا عامل انتقال نور و حرارت و الکتریسیته دانسته اند. دارای هیچگونه وزنی نیست در خلا و همه محیط های شفاف که نور از آن عبور میکند موجود است اثیر، نمک فرار و سریع التبخیری است که از، یکی از اسیدهای معدنی یا آلی با الکل، می آید اترسل، ماده ای که از گرفتن یک مولکول آب از دو مولکول الکل حاصل شود اتر اکسید

فرهنگ لغت هوشیار