معنی نامعذوری - جستجوی لغت در جدول جو

بایر. ناآباد: و بر زمین خراب نامعمور هیچ تعیین نکرد. (تاریخ قم ص 182).
- نامعمور کردن، ویران کردن. خراب کردن: بعد از آن یک نیمه از آن خراب ونامعمور کردند. (تاریخ قم ص 181)

لغت نامه دهخدا

نامعتبری

(مُ تَ بَ)

بی اعتباری. بی ارزشی. نااستواری. سستی و بی پائی. بی اساسی. معتبر نبودن. صفت نامعتبر. رجوع به نامعتبر شود

لغت نامه دهخدا

نامعروفی

(مَ)

گمنامی. معروف نبودن. صفت نامعروف

لغت نامه دهخدا

نامعصومی

(مَ)

معصوم و بی گناه نبودن. از لغزش و خطا مصون و برکنار نماندن. مقابل معصومی. رجوع به معصومی و معصومیت شود

لغت نامه دهخدا

نامعقولی

(مَ)

عقل و صفت نامعقول بی ادبی. سبکی. جلفی. معقول. و مؤدب نبودن.
- نامعقولی کردن، بخلاف عقل و ادب رفتار کردن. سبکسری کردن.
، نامعقول بودن. معقول و موافق عقل نبودن. رجوع به نامعقول شود

لغت نامه دهخدا

نامعلومی

(مَ)

نامشخصی. معلوم و معین نبودن. صفت نامعلوم. رجوع به نامعلوم شود

لغت نامه دهخدا

نامعهودی

(مَ)

نامعهود بودن. رجوع به نامعهود شود

لغت نامه دهخدا

نام آوری

(وَ)

نامبرداری. نامداری. شهرت. آوازه. بلندآوازگی. نام آور بودن. مشهور و معروف و سرشناس بودن. معروفیت. سرشناسی:
هرکه در مهتری گذارد گام
زین دو نام آوری برآرد نام.
نظامی.
دروغی نگویم در این داوری
به حجت زنم لاف نام آوری.
نظامی.
به هر کار کو جست نام آوری
در آن کار دادش فلک یاوری.
نظامی

لغت نامه دهخدا

نامعذور

(مَ)

که دارای عذر و بهانه ای نیست. کسی که عذرش مقبول نیست

لغت نامه دهخدا