- نافقاء (فِ)
یکی از سوراخهای کلاکموش که نهان دارد آن را و دیگری را ظاهر کند. (منتهی الارب) (از معجم متن اللغه) (از اقرب الموارد). و گویند که چون از جانب قاصعاء آیند به نافقاء سر زند و بیرون رود. (منتهی الارب). یکی از دوسوراخ و روزنۀ لانه موش که چون از یک سوراخ او را تعقیب کنند، از سوراخ دیگر (نافقاء) بیرون آید و فرار کند. سوراخ موش دشتی. (مهذب الاسماء). ج، نوافق
