تثنیۀ ناهق است. دو استخوان از دو سوی روی اسب. (مهذب الاسماء). دو تندی رخسار اسب و خر و مانند آن که در مجرای اشک است و آن هر دو را نواهق نیز گویند. (منتهی الارب) (آنندراج). دو تندی در رخسار اسب و خر و جز آن که مجرای اشک در آنهاست. (ناظم الاطباء). عظمان شاخصان یندران من ذی الحافر فی مجری الدمع و یقال لهما النواهق. (معجم متن اللغه). رجوع به نواهق شود
