معنی ناصرکیا - جستجوی لغت در جدول جو

ناصرکیا

لغت نامه دهخدا

کارکیا

پادشاه، فرمانروا، سرور

فرهنگ فارسی عمید

ناصری

از عناوین حضرت عیسی (ع)
مربوط به دورۀ ناصرالدین شاه

فرهنگ فارسی عمید

ناصریه

(صِ ری یَ)

پیروان ناصرخسرو قبادیانی شاعر معروف و اسماعیلی مذهب بدین نام منسوبند. مؤلف بیان الادیان آرد: ’الناصریه: اصحاب ناصرخسرو، و او ملعونی عظیم بوده است، و بسیار کس از اهل طبرستان از راه برفته اند و آن مذهب بگرفته. (از بیان الادیان ص 39). و نیز رجوع به خاندان نوبختی ص 269 شود

لغت نامه دهخدا

ناصری

(صِ)

بدین نسبت مشهور است عیسی مسیح اﷲ، چون وی در ناصره از مادرش مریم متولد گشت. رجوع به ناصره شود. و نیز رجوع به قاموس کتاب مقدس ص 867 شود

لغت نامه دهخدا

ناصری

(صِ)

نام نوعی مسکوک بوده است: الدرهم او الدینار الناصری و جمعه الدراهم والدنانیر الناصریه. رجوع به رسالۀنقود و اوزان صص 70-71 و نیز رجوع به ناصریه شود
نام قسمی کاغذ منسوب به ابوالحسین ناصر کاغذی معروف به دهقان. (یادداشت مؤلف)
نصرانی. نامی که یهود به مسیحیان اوایل می دادند

لغت نامه دهخدا

ناصری

(صِ ری یَ)

شهر طهران. (ناظم الاطباء). شهر تهران را به عهد سلطنت ناصرالدین شاه، دارالخلافۀ ناصری می گفتند

لغت نامه دهخدا

ارکیا

(اَ)

جوی آب را گویند بلغت زند و پازند (!). (برهان) (آنندراج). و در لهجۀ آذری امروز ارخ گویند

لغت نامه دهخدا

ناصریه

(صِ ری یَ)

دراهمی است که ملک صلاح الدین به ضرب رسانید و نصف آن را نقرۀ خالص و نصف را مس مساوی یکدیگر داد و این دراهم جدید ناصریه در مصرو شام شایع شد. (از رسالۀ نقود و اوزان مقریزی)

لغت نامه دهخدا

ناصرکیاده

(صِ وَ)

از دهات دهستان رودبند بخش مرکزی شهرستان لاهیجان است و در جلگۀ معتدل هوای مرطوب مالاریاخیزی در 20هزارگزی شمال شرقی لاهیجان و 13هزارگزی رودبنه واقع است و 1192تن سکنه دارد. اهالی فارسی را به لهجه گیلکی تکلم می کنند. آبش به وسیلۀ حشمت رود که از سفیدرود منشعب می شود، تأمین می گردد. محصول آنجا برنج و ابریشم و کنف و شکار مرغابی و شغل مردمش زراعت و صیادی است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6 ص 352)

لغت نامه دهخدا

کارکیا

سلطان محمد پسر کارکیا ناصرکیا پادشاه گیلان (از سال 851 هجری قمری تا 883 هجری قمری پادشاهی کرده) و کتاب کنز اللغات را محمد بن عبدالخالق بنام او کرده است، (ازفهرست کتاب خانه مدرسه عالی سپهسالار ج 2 ص 251)
سلطان احمد، از حکام لاهیجان: درآن منزل کارکیا سلطان احمد که سابقاً بپایۀ سریر اعلی آمده بود مشمول انواع انعام و اکرام، اجازت یافته روی بلاهجان نهاد، (حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 568)
ناصر کیا پادشاه گیلان، (از فهرست کتاب خانه مدرسه عالی سپهسالار ج 2 ص 251)، و رجوع به کارکیا (سلطان محمد) شود
سلطان حسین حاکم گیلان، (از حبیب السیر ج 3 ص 345)
میرزاعلی حاکم گیلان، (از سعدی تا جامی ص 461)

لغت نامه دهخدا

کارکیا

پادشاه را گویند، (جهانگیری)، در گیلان حاکم و بزرگ را مینامیده اند و کیا نیز همین معنی را دارد و طایفه ای از حکام کیانیه سیادت داشته اند، (انجمن آرا)، مقلوب الاضافت است یعنی کیای کار بمعنی خداوند کارها که کارها بدو متعلق باشند و آن عبارت است از پادشاه و در برهان بکاف دوم فارسی بمعنی وزیر نوشته و بعضی اهل لغت بمعنی کارفرما و کاردار نیز نوشته اند، (غیاث) (آنندراج) :
ای معدن نور و صفاای شمس تبریزی بیا
کاین روح بی کار کیا بی تابش تو خامداست،
مولوی (ازآنندراج)،
، یک عنصر از عناصر اربعه

لغت نامه دهخدا

نارکیوا

(کی وا)

غوزۀ خشخاش سیاه را گویند و به حذف الف آخر غوزۀ خشخاش سفید را و به عربی رمان السعال خوانند. (برهان قاطع). غوزۀ خشخاش سیاه. (آنندراج) (ناظم الاطباء). اسم فارسی است و معنی آن انار روباه است و آن را مارکیوا نیز گویند... و بعضی خشخاش زبدی و بعضی گویند خشخاش به اقسام آن است و بعضی گویند که آن خشخاش سیاه است خاصه و بعضی فلفل الماء دانسته اند. (فرهنگ نظام از محیط اعظم). آقای دکتر معین در برهان قاطع حاشیۀ ص 2094 آرد: ’نارکیوا ’’مارکیوا’ است و نزد ابن بیطار دو چیز است و از تعریف او ظاهرنمی شود که دو چیز باشد و نزد بعضی خشخاش زبدی است. ’تحفۀ حکیم مؤمن’. دزی گوید: ’نارکیوا’ (فارسی، نارگیوا) ’فولرس’، و در شرح ’مارکیونا’ گوید: مارکیونا نام نهالی که در ابن بیطار آمده، و آن در نسخ مختلف به صور مارکونا، مارکمونامارکبوا یاد شده و در نسخه ای آمده: مارکیوا اسم فارسی ذکره صاحب الفارسیه (الفلاحه افزوده شود) اما من چنین کلمه ای را در فرهنگهای فارسی نیافتم در محیط اعظم ذیل مارکیوا و نارکیوا و نیز در تحفۀ حکیم مؤمن ذیل نارکیوا آمده است. (حاشیۀ برهان قاطع ص 2094)

لغت نامه دهخدا

ناصرسرا

(صِ دِهْ)

دهی است جزء دهستان حومه بخش رودسر شهرستان لاهیجان واقعدر جلگه ای در 3هزارگزی جنوب رودسر. هوایش معتدل و مرطوب و مالاریاخیز است، 574 تن سکنه دارد، اهالی فارسی را به لهجۀ گیلکی تکلم می کنند آبش از نهر پل رود تأمین می شود، محصولش برنج و شغل اهالی زراعت است. راه مالرو دارد. (از فرهنگ جغرافیای ایران ج 2 ص 301)

لغت نامه دهخدا

ناصری

(صِ)

ناصر (میرزا...) ابن میرزا صادق شیرازی، از شاعران متأخر است. فرصت الدوله در آثار عجم این ابیات را از او آورده است:
آرزو می کند دلم چندی
با سر زلف دوست پیوندی
چه شود کم ز حسنت ار برسد
به وصال تو آرزومندی
یا چه گردد که تلخ کامی را
عیش خوش سازی از شکرخندی.
رجوع به آثار عجم ص 570 و نیز دانشمندان و سخن سرایان فارس ج 4 ص 620

لغت نامه دهخدا

ناصری

ناصری در فارسی وابسته به ناصره، وابسته به ناصرالدین شاه غاجار

فرهنگ لغت هوشیار

ناصریه

پیروان حمید الدین ناصر بن خسرو علوی فرا خوان بزرگ هفت گرایان در خراسان و تبرستان درهمهایی که ملک صلاح الدین ضرب کرده و نصف آنرا نقره خال و نصف رامس (بتساوی) داد و این درهمها در مصر و شام شایع شد

فرهنگ لغت هوشیار

ناصری

((ص))

منسوب به «ناصره»، عیسی ناصری، مسیحی، نصرانی، جمع نصاری

فرهنگ فارسی معین

کارکیا

پادشاه، وزیر، کاردان

فرهنگ فارسی معین

معنی ناصرکیا - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما