معنی ناشیرین در لغت نامه دهخدا

مقابل شیرین. تلخ. که شیرین نیست، سمج. سمیج. (دهار) : جگرها خون می شد که اگر این ناشیرین تا وقت غلا در کرمان بماند چه منصوبه های ظلم فرومی چیند. (المضاف الی بدایع الازمان ص 21)، ناپسند. ناموافق. زشت. قبیح. ناخوش. نامناسب. نادلنشین: و وی را (حسنک را مواجر خواند و دشنامهای زشت داد. حسنک در وی ننگریست و هیچ جواب نداد عامۀ مردم وی را لعنت کردند بدین حرکت ناشیرین. (تاریخ بیهقی)

معنی ناشیرین در فرهنگ لغت هوشیار

تلخ آن چرخ ناشیرین لقب ازدست بوست کرده لب شیرین تر ازاشک طرب کز چشم بینا ریخته. (خاقانی. سج. 3) مقابل شیرین

معنی ناشیرین - جستجوی لغت در جدول جو

ناشیرین

لغت نامه دهخدا

ناشیرین

فرهنگ لغت هوشیار

ناشکری

ناسپاسی، ناشکری، حق ناشناسی

فرهنگ فارسی عمید

ناشیگری

(گَ)

نااستادی. غرارت. بی تجربگی. ناآزموده کاری. عدم مهارت. ناآزمودگی. ناپختگی. رجوع به ناشی شود

لغت نامه دهخدا

واشورین

در لهجۀ طبری، داس، (از یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

منجشیرین

(مُ جَ کِ)

دهی از دهستان براکوه است که در بخش جغتای شهرستان سبزوار واقع است و 206 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

ناشریون

(شِری یو)

خاندان و احفاد ناشر بن تیم بن سملقه را ناشریون گویند و این خاندان در زبید یمن به فضل وفقه معروفند. از مشاهیر این خاندانند: 1- قاضی موفق الدین علی بن محمد بن ابی بکر الناشری، شاعر الاشراف، که به سال 739 هجری قمری در تعز وفات کرد. 2- نوادۀ او الشهاب احمد بن ابی بکر بن علی که ریاست العلم در زبید بدو منتهی شد. 3- و همچنین برادر او علی بن ابی بکر که حکمران زبید بود. 4- و پدر این دو قاضی ابوبکر که فقه را از پدر خود آموخت و به سال 772 در تعز درگذشت. 5- و ازین خاندانست قاضی ابوالفتوح عبدالله بن محمد بن عبدالله بن عمر الناشری که به سال 814 قاضی مهجم بود و در همانجا وفات یافت و او را چهار برادر بود که همه در مهجم و کدراء به کار خطابه و تدریس مشغول بودند. 6- و هم ازین خاندان است فقیه پرهیزگار ابراهیم الناشری که در کدراء به سال 817 درگذشت. 7- و علی بن محمد بن اسماعیل الناشری، شاعر و فقیه، متوفی به سال 812 در حرض. 8- و امام محمد بن عبدالله بن عمر الناشری. 9- وعثمان بن عمر بن ابی بکر الناشری، مکنی به ابوبکر که کتابی به نام ’البستان الزاهر فی طبقات علماء بنی ناشر’ تألیف کرده است. (از الاعلام زرکلی چ 2 ج 8 ص 307)

لغت نامه دهخدا

ناشمردن

(کَ)

نشمردن. مقابل شمردن. رجوع به شمردن شود

لغت نامه دهخدا

رزشیرین

(رَ)

دهی از دهستان دلفارد بخش ساردوئیۀ شهرستان جیرفت. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

حاشیتین

(یَ تَ)

تثنیۀ حاشیه، در اصطلاح ریاضی، طرفین. رجوع به کلمه ارثماطیقی شود

لغت نامه دهخدا

نارشیرین

نام نوائی است از موسیقی، (برهان قاطع) (آنندراج) (شمس اللغات) (شعوری)

لغت نامه دهخدا

غناشیرین

حاجی محمد پسر امیر غناشیرین حاکم کرمان. او پس از مرگ پدر به حکومت کرمان رسید و تا 848 هجری قمری در کرمان حکومت داشته است. کمال الدین عبدالرزاق سمرقندی صاحب مطلعالسعدین و مجمعالبحرین که در سال 845 هجری قمری از کرمان گذشته با او ملاقات نموده است. رجوع به تاریخ کرمان چ باستانی پاریزی صص 473- 474 و مطلعالسعدین و مجمعالبحرین ص 757 شود
حاکم کرمان که در زمان شاهرخ گورکانی به این ناحیه مأموریت یافت (جمادی الاولی سنۀ 820 هجری قمری). او در سنۀ 836 هجری قمری در بلوک سیرجان درگذشت. این نام بصورت غانه شیرین و قباشیرین (؟) نیز ضبط شده است. رجوع به تاریخ کرمان چ باستانی پاریزی صص 250- 256 شود

لغت نامه دهخدا