معنی ناشب در لغت نامه دهخدا

مرد با تیر. (منتهی الارب) (آنندراج). آنکه تیر با خود دارد. الذی معه نشاب. (معجم متن اللغه). مردی که دارای تیر باشد. (ناظم الاطباء). صاحب تیر. (المنجد). تیردار، تیرانداز. (از معجم متن اللغه). رامی. تیرانداز. (المنجد)، چسبنده و آویزان شونده. (ناظم الاطباء). رجوع به نشب شود

معنی ناشب در فرهنگ لغت هوشیار

تیردار، تیرانداز

معنی ناشب - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی ناشب در فرهنگ لغت هوشیار

تیردار، تیرانداز

ناشب

لغت نامه دهخدا

ناشب

فرهنگ لغت هوشیار

ناصب

نصب کننده، برپا کننده

فرهنگ فارسی عمید

ناشز

مردی که حقوق همسر خود را رعایت نمی کند

فرهنگ فارسی عمید

ناهب

غارت کننده، غنیمت گیرنده

فرهنگ فارسی عمید

ناشر

نشر کننده، توزیع کننده، پراکنده کننده، کسی که به چاپ و نشر کتاب مشغول است، مؤسسه ای که به چاپ و نشر کتاب مشغول است

فرهنگ فارسی عمید

نایب

کسی که به نیابت دیگری کاری انجام بدهد، جانشین

فرهنگ فارسی عمید

ناشو

ناشدنی، نشدنی، محال، غیرممکن، ناشور، ناشسته، شسته نشده، پارچۀ نخی چرک تاب مانند متقال

فرهنگ فارسی عمید

ناشی

کسی که هنوز در کار خود استادی و مهارت پیدا نکرده، تازه کار، بی تجربه، پیداشونده، پدیدآمده، ناشیانه

فرهنگ فارسی عمید

ناشبه

(شِ بَ)

تأنیث ناشب. (المنجد). رجوع به ناشب شود، قومی که تیر می اندازند. مفردش ناشب است. (از معجم متن اللغه). گروه تیرانداز. (ناظم الاطباء). الرماه بالنشاب. (المنجد). تیرافکنان. تیراندازان

لغت نامه دهخدا

تناشب

(تَ)

فراهم شدن قوم و در یکدیگر آویختن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). یقال: تناشبوا حول الرسول. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مناشب

(مَ شِ)

جمع واژۀ منشب. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). جمع واژۀ منشب، به معنی غورۀ خرمای هیچکاره. (آنندراج). رجوع به منشب شود

لغت نامه دهخدا

ناشص

ناسازوار، خشمگین

معنی ناشب - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما