معنی ناسنجیدگی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

سنجیده بودن، آزمودگی

(سَ دَ)

مقابل سنجیدنی. رجوع به سنجیدنی شود

(گُ دَ)

گنجایش ناپذیر. احاطه ناپذیر. که قابل جا دادن و گنجانیدن نیست. مقابل گنجیدنی. رجوع به گنجیدنی شود

(هََ دَ)

که از در آهنجیدن نیست. مقابل آهنجیدنی. رجوع به آهنجیدنی شود

(دَ / دِ)

ناسخته. بی رویه. نااندیشیده. مقابل سنجیده:
نکتۀ ناسنجیده گفتم دلبرا معذور دار
عشوه ای فرمای تا من طبعرا موزون کنم.
حافظ.
رجوع به سنجیده شود

(اَ دَ / دِ)

زخم خوردگی. (یادداشت مؤلف)

(سَ دَ / دِ)

حالت و چگونگی سنجیده، پختگی، وزنه. (منتهی الارب). رجوع به سنجیده و سنجیدن شود

نااندیشیده بی تفکرعلی العمیاء مقابل سنجیده

غیرعقلایی، غیرمنطقی، کورکورانه، مهمل، ناساز، نامربوط، نامعقول
متضاد: سنجیده

متانت، وقار
متضاد: ناسنجیدگی، دانایی، فهمیدگی
متضاد: ناسنجیدگی

نامطلوبی، دوست نداشتن، ناخرسندی

جدّیّت

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما