معنی ناسبی - جستجوی لغت در جدول جو

ناسبی

لغت نامه دهخدا

نسبی

مربوط به نسب، مقابل سببی، دارای قرابت و خویشاوندی مستقیم از طریق پدر و مادر

فرهنگ فارسی عمید

ناصبی

فرقه ای که دشمن علی بن ابی طالب بوده اند

فرهنگ فارسی عمید

نسبی

دارای روند مقبول، دارای نسبیت

فرهنگ فارسی عمید

ناسی

فراموش کننده، فراموش کار

فرهنگ فارسی عمید

نابسی

(بَ)

عدم. مقابل وجود. (برهان قاطع) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مناسبی

(مُ سِ)

مأخوذ از تازی، مناسبت و شایستگی. موافقت و سزاواری. (از ناظم الاطباء). مناسب بودن. رجوع به مناسب شود

لغت نامه دهخدا

ناصبی

(صِ)

کسی که دشمن می دارد علی بن ابی طالب علیه السلام را. (ناظم الاطباء). ج، ناصبیه. نواصب:
ای حجت بنشسته به یمگان و سخنهات
در جان و دل ناصبیان گشته چو پیکان.
ناصرخسرو.
نیست سر پرفساد ناصبی شوم
ازدر این شعر بل سزای فسار است.
ناصرخسرو.
خازن علم قران فرزند شیر ایزد است
ناصبی گر خر نباشد زاوش چون باید رمید.
ناصرخسرو.
رجوع به نواصب شود

لغت نامه دهخدا

نچسبی

(نَ چَ)

نچسبیدن، سماجت. اصرار بی جا و بی مزه. بی مزگی. صفت آدم نچسب.
- نچسبی کردن، به سماجت و پافشاری بی جاخود را لوس و بی ارج کردن. اصرار ورزیدن

لغت نامه دهخدا

راسبی

(سِ)

علی بن احمد، ابوالفتوح پاشا. از مردم مصر بود و در بلقاس متولد شد در فرانسه تحصیل کرد و در مصر مناصب گوناگون یافت و بریاست استیناف رسید و سپس بریاست تفتیش کل فرهنگ برگزیده شد و سرانجام در قاهره درگذشت. او راست: الشریعه الاسلامیه و القوانین الوضعیه، رساله، والمذهب الاجتماعی فی التشریع الجنائی. و با همکاری یکی از دوستانش کتاب ’الاقتصاد السیاسی’ تألیف ژونس را ترجمه کرده است ودر کنگره های مربوط به قانون که در سال 1900 میلادی در پاریس تشکیل شد حضور یافت. پس کتابی بنام: ’سیاحه مصری فی اروبه’ تألیف کرد. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 315)
علی بن احمد الراسبی. وی فرمانروای جندی شاپور و بسیار توانگر و نزد خلفا محترم بود و بسال 301 هجری قمری درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 654)

لغت نامه دهخدا

راسبی

(سِ)

منسوب به بنی راسب که قبیله ای است. (از سمعانی)

لغت نامه دهخدا

کاسبی

(سِ)

عمل کاسب. کسب. پیشه وری. تجارت.
- کاسبی کردن، تجارت و کسب کردن

لغت نامه دهخدا

ناصبی

کسی که دشمن میدارد علی بن ابیطالب علیه السلام را، جمع آن نواصب و ناصبیه

فرهنگ لغت هوشیار