- نازیبایش (یِ)
نازیبائی. زشتی، بی زینتی. (ناظم الاطباء)
معنی نازیبایش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(لِ)
لغت نامه دهخدا
قسمی از متکای کوچک است. (فرهنگ نظام). بالش سر. (شمس اللغات). نازبالین. نوعی از تکیه. (آنندراج). بالش نرم. متکای پهن و نرم. بالش کوچکی که در زیر گوش گذارند. (ناظم الاطباء). مرفقه. مخده. مصدغه. وساده. (از منتهی الارب). بالش خرد. زیرگوشی. نهال. نهالی. بالشتک. بالشتو. بالشچه:
گه چوب آستان توام نازبالش است
گه خاک بارگاه توام نازبستر است.
اثیرالدین اخسیکتی.
در خاک و خون کشیده مرا ترک زاده ای
مژگان بنازبالش دل تکیه داده ای.
صائب (از آنندراج)
گه چوب آستان توام نازبالش است
گه خاک بارگاه توام نازبستر است.
اثیرالدین اخسیکتی.
در خاک و خون کشیده مرا ترک زاده ای
مژگان بنازبالش دل تکیه داده ای.
صائب (از آنندراج)
زشتی، (ناظم الاطباء)، قبح، قبح منظر، بی زینتی، (ناظم الاطباء)، نازیبا بودن، زیبا نبودن، رجوع به نازیبا شود
بدشکلی زشتی، ناشایستگی عدم لیاقت، نامستحسن بودن ناپسندیدگی، عدم تناسب نابجا بودن، بی زینتی
بالش، پشتی، کوسن
ناشایستگی، متالیسم
