معنی نااستدنی - جستجوی لغت در جدول جو

نااستدنی(اِ تَ دَ)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(کَ ءَ)

مقابل استاندن. نگرفتن، ناایستاندن، ناایستادن. نااستادن. توقف نکردن. برپانماندن. رجوع به ایستادن و استادن و استاندن شود

لغت نامه دهخدا

(اِ تَ دَ)

قابل ستدن. قابل گرفتن

لغت نامه دهخدا

(دَ)

نیاسودنی، نسودنی. که درخور سودن نیست. که آن را بسودن نباید. نابسودنی. رجوع به سودنی و بسودنی شود

لغت نامه دهخدا

(شُ تَ)

که قابل شستن نیست. که نتوان آن را شست. که ازدر شستشو نباشد. مقابل شستنی. رجوع به شستنی شود

لغت نامه دهخدا

(زِ تَ)

مردنی. نازیستنی. مقابل زیستنی. رجوع به زیستنی شود

لغت نامه دهخدا

(نَ تَ)

که کاستنی نیست. که از آن نتوان کاست. مقابل کاستنی. رجوع به کاستنی شود

لغت نامه دهخدا

(رَ تَ)

که رستنی نیست. که رها شدن نتواند. که نجات یافتن نتواند. مقابل رستنی

لغت نامه دهخدا

(رُ تَ)

نروئیدنی. ناروئیدنی. که روئیدنی نیست. که نتواند روئید. مقابل رستنی. رجوع به رستنی شود

لغت نامه دهخدا

ناگستردنی

(گُ تَ دَ)

که قابل فرش کردن و گستردن نباشد. مقابل گستردنی

لغت نامه دهخدا

ناماسیدنی

(دَ)

که قابل آماسیدن نیست. نیاماسیدنی. ناآماسیدنی. مقابل آماسیدنی. رجوع به آماسیدنی شود

لغت نامه دهخدا

ناکاستنی

(تَ)

که نتوان آن را کاست. که نتوان از آن کاست. مقابل کاستنی

لغت نامه دهخدا

ناستودنی

(سِ / سُ دَ)

که ازدر ستایش و ستودن نیست. که ستودن را نشاید. مقابل ستودنی

لغت نامه دهخدا

ناستردنی

(سِ تُ دَ)

محونشدنی. که قابل ستردن نیست. که نتوان آن را سترد و محو کرد. رجوع به ستردنی شود

لغت نامه دهخدا

نارسیدنی

(رَ دَ)

که قابل رسیدن نباشد. که نتوان به آن رسید. مقابل رسیدنی، که رسیدنی نیست. که نمی رسد. که نخواهد رسید. که نتواند رسید. رجوع به رسیدنی شود

لغت نامه دهخدا

نابسغدنی

(بِ سَ دَ)

نابسیجیدنی. که قابل بسیجیدن نیست. که بسغدن را نشاید. ناساختنی

لغت نامه دهخدا

نااستادی

(اُ)

ناشی گری. عدم مهارت. نادانستگی. بی وقوفی. صاحب منتهی الارب آرد: وره ورهاً، نااستادی کرد در کار. توره فی عمله، نادانستگی و نااستادی کرد در کار خویش

لغت نامه دهخدا

ناراستنی

(تَ)

نیاراستنی. که ازدر آراستن نیست. که آراستن را نشاید. که به آراستن احتیاجی ندارد. مقابل آراستنی

لغت نامه دهخدا

(سِ تَ دَ)

که قابل ستاندن نیست. که نباید آن را گرفت. که درخور پذیرفتن و قبول کردن و گرفتن نیست. مقابل ستدنی

لغت نامه دهخدا

(کُ)

نستدن. نستاندن. نگرفتن. نپذیرفتن. مقابل ستدن:
چندانکه مروتست در دادن
در ناستدن هزار چندانست.
انوری.
قدرت بخشش اگر نیست مرا باکی نیست
قدرت ناستدن هست و ﷲ الحمد.
انوری

لغت نامه دهخدا

آنکه رها نتواند شد نجات نیافتنی مقابل رستنی. آنچه نتواند رویید نروییدنی مقابل رستنی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از نااستادی — تصویر نااستادی

نااستادی

عدم مهارت بی تجربگی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از استدنی — تصویر استدنی

قابل استدن شایسته گرفتن

فرهنگ لغت هوشیار