- میشنه (نَ / نِ)
معلم جهودان باشد. (لغت فرس اسدی). میشته. رجوع به میشته شود:
دیدم بت ماه روی رعنایک را
سرمست به پیش میشنه بنشسته.
؟ (از فرهنگ رشیدی).
ظاهراً این نام مصحف ’مشنا’ است که کتابی است یهودان را و آن در عربی دخیل است. (از اقرب الموارد)
دیدم بت ماه روی رعنایک را
سرمست به پیش میشنه بنشسته.
؟ (از فرهنگ رشیدی).
ظاهراً این نام مصحف ’مشنا’ است که کتابی است یهودان را و آن در عربی دخیل است. (از اقرب الموارد)
