معنی میرک در لغت نامه دهخدا

میر کوچک. امیر کوچک. فرمانروایی که زیردست فرماندهی دیگر است، نام و لقبی از نامها و القاب ایرانی. لقب گونه ای بوده است. (یادداشت مؤلف). و ظاهراً ’ک’ در آخر میر نشانۀ تحبیب و یا تفخیم است: امیر خراسان حاجبی را فرمان داد که رو میرکان سنجری را گوی (یعنی طاهر حمدوی و محمد حمدون نبیرۀ مرزبان را) تا گوی زنند. (تاریخ سیستان)

معنی میرک در لغت نامه دهخدا

آقامیرک اصفهانی از نقاشان و هنرمندان دورۀ صفوی. وی شاگرد کمال الدین بهزاد بود و از سبک وی در نقاشی پیروی می کرد. آثار زیبائی از او به یادگار مانده است که پردۀ (مجنون در میان وحوش) از جملۀ آنهاست. صاحب قاموس الاعلام ترکی بیت زیر را از او آورده است:، دو هفته شد که ندیدم مه دو هفتۀ خود را، کجاروم به که گویم غم نهفتۀ خود را.، ورجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود، یا میرزا میرک سبزواری از گویندگان قرن یازدهم هجری قمری بود و به سیر و سیاحت بسیار پرداخت و به هندوستان نیز سفر کرد. بیت زیر از اوست:، خضرگاهی خود نماییها به مردم می کند، یافت هرکس دوستی خود را چرا گم می کند؟، (از قاموس الاعلام ترکی)، هروی. میرزا میرک هروی از گویندگان قرن نهم و دهم هجری و وزیر بدری میرزا بدیع الزمان و در انشا و خط نسخ بی مانند بود. به سال 932 هجری قمری درگذشت. (از قاموس الاعلام ترکی)

معنی میرک در لغت نامه دهخدا

دهی است از دهستان پیرتاج شهرستان بیجار، واقع در 28 هزارگزی خاور بیجار با 400 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن ماشین رو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

معنی میرک - جستجوی لغت در جدول جو

میرک

لغت نامه دهخدا

میرک

لغت نامه دهخدا

میرک

لغت نامه دهخدا

میرک

فرهنگ گویش مازندرانی

میرو

(پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از سرداران رستم هرمزان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

میخک

(دخترانه)

گلی زینتی و پرپر به رنگهای سرخ، سفید، و صورتی

فرهنگ نامهای ایرانی

مهرک

(دخترانه و پسرانه)

از شخصیتهای شاهنامه، نام فرمانروای جهرم در زمان اردشیر بابکان پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

زیرک

(پسرانه)

باهوش، جلد، از شخصیتهای شاهنامه، نام سالار موبدان درگاه ضحاک

فرهنگ نامهای ایرانی

زیرک

زرنگ، باهوش، هوشیار، عاقل و دانا

فرهنگ فارسی عمید

شیرک

شیر کوچک
کنایه از جسور و پردل
شیره، عصاره، شیرۀ تریاک
شراب
شیرک شدن: کنایه از جسور و گستاخ شدن

فرهنگ فارسی عمید

مدرک

کسی که چیزی را درک می کند، دریابنده

فرهنگ فارسی عمید

سیرک

گیاهی علفی شبیه خاکشیر از تیرۀ چلیپاییان که هرگاه برگ آن را در دست نرم کنند بوی سیر می دهد

فرهنگ فارسی عمید

میره

فاسق، مردی که با زن شوهردار رابطۀ جنسی دارد، آنکه مرتکب فسق شود، فاجر، گناهکار

فرهنگ فارسی عمید

تیرک

مصغر تیر، تیر کوچک، برای مثال چه چیز است آن رونده تیرک خرد / چه چیز است آن پلالک تیغ بران (رودکی۱ - ۱۲۰)، جهش خون از رگ یا آب از سرنگ، سوراخ مشک و مانند آن، دیرک، ستونی که در وسط چادر یا سراپرده برپا می شود و چادر بر روی آن قرار می گیرد، ستون خیمه
تیرک زدن: جهیدن آب یا مایع دیگر از یک سوراخ ریز

مصغرِ تیر، تیر کوچک، برای مِثال چه چیز است آن رونده تیرکِ خُرد / چه چیز است آن پَلالَک تیغ بُران (رودکی۱ - ۱۲۰)، جهش خون از رگ یا آب از سرنگ، سوراخ مشک و مانندِ آن، دیرک، ستونی که در وسط چادر یا سراپرده برپا می شود و چادر بر روی آن قرار می گیرد، ستون خیمه
تیرک زدن: جهیدن آب یا مایع دیگر از یک سوراخ ریز

فرهنگ فارسی عمید

مارک

نشان مخصوص که در بالای کاغذ مکاتبات و اسناد هر اداره یا سازمان چاپ می شود
واحد پول سابق آلمان

فرهنگ فارسی عمید

میزک

شاش، ادرار، مایعی زرد رنگ مرکب از آب اسید اوریک نمک طعام و املاح دیگر که از طریق آلت تناسلی دفع می شود
شاش، ادرار، پیشاب، بول، زهراب، پیشار، پیشیار، چامیز، چامیر، چامین، چمین، کمیز، گمیز، شاشه

فرهنگ فارسی عمید

مدرک

سند یا نوشته ای که دلیل چیزی است مثلاً مدرک تحصیلی
آنچه وجود چیزی را تایید می کند مثلاً مدرک جرم
ادراک شدنی، قابل درک

فرهنگ فارسی عمید

میخک

گیاهی زینتی با گل های پرپر به رنگ های سرخ، بنفش یا سفید

فرهنگ فارسی عمید

محرک

تحریک کننده، ایجادکنندۀ حساسیت، به حرکت درآورنده، جنباننده

فرهنگ فارسی عمید

میرکه

(رَ)

دهی است از بخش گوران شهرستان شاه آباد، واقع در 24 هزارگزی شمال خاوری گهواره با 100 تن سکنه. آب آن از سراب و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

میرکه

(رَ کَ)

بالشچۀ پیش پالان که چون سوار مانده گردد پای خود را بر آن گذارد. (منتهی الارب، مادۀ ورک) (از آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

میرکی

(رَ)

ملامیرک خان از شاعران قرن دهم و یازدهم ایران و در اصل از بلخ بوده، ولی با مهاجرت به اصفهان مورد توجه شاه عباس قرار گرفته است. در اواخر عمر به وسواسی دچار شده بود که هر روز در حوض می رفت و غسل می کرد و در سال 1016 هجری قمری در هوای سرد زمستانی برای غسل داخل آب حوض شد و از شدت سرما درگذشت ! بیت زیر از اوست:
ز دیده قطرۀخون از جگر برآورده
بدیدن تو دل از دیده سربرآورده.
(از قاموس الاعلام ترکی).
و رجوع به فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود

لغت نامه دهخدا

میرکی

(گَ)

دهی است از دهستان ییلاق بخش حومه شهرستان سنندج، واقع در 36هزارگزی شمال خاوری سنندج با 790 تن سکنه. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

مارک

پول آلمان که تقریباً یک فرانک و 52 سانتیم فرانسه ارزش دارد علامت، نشانه آلمانی شهر وای آلمانی پارسی لاتینی گشته ک ماریک (علامت نشانه) نشان داغ انگ انک

فرهنگ لغت هوشیار

دیرک

ستون خیمه تیر بسیار بزرگ تیرک

فرهنگ لغت هوشیار

سیرک

محل مخصوصی که در آنجا کارهای ورزشی و بازی کردن با حیوانات نمایش داده میشود فرانسوی تاژگاه علف سیر. نمایشهای پهلوانی و بازی با حیوانات و کارهای عجیب و اعمال خنده آور است که جمعی در روی صحنه ای (معمولا مدور) انجام دهند

فرهنگ لغت هوشیار

تیرک

تیر کوچک تیرکوچک، ستوی که در وسط چادر و سرا پرده نصب کنند و چادر بر روی آن قرار گیرد دیرک، آبله هایی که در دیگ آب جوشان یا در میان روغن جوشان بسبب پخته شدن گوشت بهم رسد، جهش خون از رگ یاآب از آبدزدک یا سوراخ مشک و مانند آن، ایجاد در دو وجع در اعضا

فرهنگ لغت هوشیار

زیرک

دانا و حکیم و فهیم و صاحب هوش با فهم هوشیار صاحب فراست، فولاد جوهر دار

فرهنگ لغت هوشیار

مبرک

خوابگاه شتران، نام جایگاهی در مدینه که هنگام درآمدن بدان اشتر پیامبر (ص) آن جای بر زمین نشسته است جای خواب شتران جمع مبارک

فرهنگ لغت هوشیار