معنی مکواه - جستجوی لغت در جدول جو

جای که راه گم کنند در آن. (منتهی الارب) (آنندراج). جایی که در آن راه را گم می کنند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، مغاوی، مغوّیات. (اقرب الموارد) ، مغاکی و کنده. (منتهی الارب) (آنندراج). مغاکی که جهت گرفتن جانوران وحشی می کنند. (ناظم الاطباء).
- امثال:
من حفر مغواه وقع فیها. (منتهی الارب)

جای که راه گم کنند در آن. (منتهی الارب) (آنندراج). جایی که در آن راه را گم می کنند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج، مغاوی، مُغَوَّیات. (اقرب الموارد) ، مغاکی و کنده. (منتهی الارب) (آنندراج). مغاکی که جهت گرفتن جانوران وحشی می کنند. (ناظم الاطباء).
- امثال:
من حفر مغواه وقع فیها. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مغواه

(مِغْ)

جای که راه گم کنند در آن. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

محواه

(مَحْ)

محیاه. پرمار. ارض محواه و محیاه، زمینی مارناک. زمینی بسیارمار. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

مزواه

(مُ زَوْ وا)

مؤنث مزوّی. مزوات. رجوع به مزوی و مزوات شود

لغت نامه دهخدا

مسواه

(مِسْ)

پنجه باشد که بدان زمین زراعت راست کنند. (آنندراج) (غیاث). آن که زمین بدان راست کنند. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

مکوه

(مَ وَ)

کون. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). است، سوراخ روباه. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

محواه

مار زار زمین پر مار

فرهنگ لغت هوشیار

مکوکه

افزار جولاهگان که بدان جامه بافند: (مانند مکوک کج اندر کف جولاهه صد تار بریدی تا در تار دگر رفتی) (مولوی)، آلتی در چرخ خیاطی که ماسوره در میان آن جای دارد، طاسی که از آن آب خورند طاسی که بالای آن تنگ و میانش گشاد باشد، واحدی در عراق قدیم معادل 6، 1 قفیز یا 5 من: توضیح مکیالی برابر یک صاع و نصف یا نصف رطل تا 8 اوقیه یا نصف ویبه (ویبه 22 یا 34 مد است)، در جندی شاپور 3 و 2، 1 من

فرهنگ لغت هوشیار