- مکش (مَ کِ)
مک و مص، جذب و کشش. (ناظم الاطباء)
معنی مکش - جستجوی لغت در جدول جو
- مکش
شفطً
- مکش
Suction
- مکش
succion
- مکش
שְׁאִיבָה
- مکش
चूषण
- مکش
Saugen
- مکش
ssanie
- مکش
всасывание
- مکش
всмоктування
- مکش
zuiging
- مکش
succión
- مکش
suzione
- مکش
isapan
- مکش
吸力
- مکش
emme
- مکش
مکش، مادرزادی
- مکش
흡입
- مکش
শোষণ
- مکش
مکش
- مکش
การดูด
- مکش
sucção
- مکش
吸引
- مکش
kunyonya
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(سَ / سِ خوا / خا)
لغت نامه دهخدا
آنکه غم کشد. غمناک. غمدار. غمزده. غمدیده. غمرسیده:
چو پیروزه گشته ست غمکش دل من
ز هجران آن دو لب بهرمانی.
ابوالحسن بهرامی.
در سایۀ آن زلف مشوش که تراست
ای بس دل سرگشته و غمکش که تراست.
انوری.
میی کوست حلوای هر غمکشی
ندیده بجز آفتاب آتشی.
نظامی (از آنندراج)
چو پیروزه گشته ست غمکش دل من
ز هجران آن دو لب بهرمانی.
ابوالحسن بهرامی.
در سایۀ آن زلف مشوش که تراست
ای بس دل سرگشته و غمکش که تراست.
انوری.
میی کوست حلوای هر غمکشی
ندیده بجز آفتاب آتشی.
نظامی (از آنندراج)
(مِ شَ)
لغت نامه دهخدا
تبر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، دم شمشیر. مکشاح. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). دم شمشیر. (آنندراج). و رجوع به مکشاح شود
آوازه خوانی که پس از آواز دیگر آواز خواند تا او نفسی تازه کند، آوازه خوان (مطلقا)، تشکچه ای که پس از دم کردن برنج بر روی دیگ نهند
کمک آوازه خوان، کسی که پس از آوازه خوان دیگر آواز خواند تا او نفسی تازه کند، تشکچه ای که برای دم کشیدن برنج بر روی دیگ می گذارند
غمزده، غمناک، مغموم