معنی مکثوب در لغت نامه دهخدا

به چیزی درآمده. درآورده شده به چیزی. (ناظم الاطباء)، ریخته شده. (ناظم الاطباء) (آنندراج)، گرد آورده شده. (آنندراج)، درج شده، حمله برده، ترکش سرنگون شده. (ناظم الاطباء)

معنی مکثوب در فرهنگ لغت هوشیار

ریخته شده، حمله برده

معنی مکثوب - جستجوی لغت در جدول جو

مکثوب

لغت نامه دهخدا

مکثوب

فرهنگ لغت هوشیار

مکتوب

نوشته شده، نامه

فرهنگ فارسی عمید

مکروب

اندوهگین، غمگین، اندوهمند، اندوهناک، فرمگن، غمناک

فرهنگ فارسی عمید

مکذوب

کذب، دروغ

فرهنگ فارسی عمید

مکلوب

(مَ)

گرفتار بیماری کلب. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مثوب

(مُثْ وِ)

جزادهنده و مکافات دهنده و عوض دهنده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به اثواب شود

لغت نامه دهخدا

مثوب

(مِ نی یِ)

شهری است به یمن. (از معجم البلدان) (ازمنتهی الارب). نام شهری به حضرموت و در اینجا سپاه وهرز به یاری اهل یمن از کشتیها فرود آمدند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ابناء و وهرز شود

لغت نامه دهخدا

مکتوب

(مَ)

نبشته. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). نوشته. (آنندراج). نوشته. نوشته شده. مزبور. مرقوم. مقابل ملفوظ. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : الذین یتبعون الرسول النبی الامی الذی یجدونه مکتوباً عندهم فی التوریه و الانجیل. (قرآن 157/7). هرچه او گوید در حساب عقل محسوب باشد و در کتاب دانش مکتوب. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 148). مراد از نزول قرآن تحصیل سیرت خوب است نه ترتیل سورۀ مکتوب. (گلستان) مکتوب است در انجیل که یا ابن آدم اذکرنی حین تغضب اذکرک حین اغضب. (مصباح الهدایه چ همایی ص 356).
کار امسال به رونق ز تو هم پار شده ست
زانکه مکتوب قضا رأی تو کرده است زبر.
ابن یمین.
، نامه. (منتهی الارب). نامه که از یکی به دیگری فرستاده شود. ج، مکاتیب. (از اقرب الموارد). نامه و مراسله. (از ناظم الاطباء). نامه و غنچه از تشبیهات اوست. (آنندراج). رقعه. کتاب. قصه. (یادداشت به خطمرحوم دهخدا) : مکتوبی از صاحب ودیعت بدان شخص رسید. (مصباح الهدایه چ همایی ص 253).
من کز پیام عام تو یک گل نچیده ام
دستم کجا به غنچۀ مکتوب می رسد.
صائب (از آنندراج).
، دوخته، فراهم آمده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مکثور

(مَ)

مغلوب در کثرت. (از اقرب الموارد). که گروه بسیار بر سر او ریخته و او را مغلوب کرده باشند و در حدیث حسین (ع) است: مارأینا مکثوراً... منه. (از لسان العرب) ، مکثور علیه، آن که چیزیش نمانده باشد و بر وی حقوق بسیار شده. (منتهی الارب). آن که برای وی چیزی نمانده و بر گردن وی حقوق بسیار بود. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مکسوب

(مَ)

ورزیده و گردآورده شده. (آنندراج). اندوخته شده و حاصل شده و کسب شده. (ناظم الاطباء). مقابل موهوب. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) : به یکی از دو طریق تواند بود یکی مکسوب و دیگری موهوب. اما مکسوب عادت است. (مصباح الهدایه چ همایی ص 282)

لغت نامه دهخدا

مکذوب

(مَ)

دروغ. مکذوبه. (منتهی الارب) (آنندراج). دروغ. و فی قوله تعالی ’وعد غیر مکذوب’ وجهان، اما المراد غیر مکذوب فیه او هو مصدر کالمجلود و المعقول. (ناظم الاطباء). دروغ. ج، مکاذیب. (از اقرب الموارد) : بدان معاذیر مکذوب و اقاویل نامحبوب آثار ضعف دل... او ظاهر شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 146)

لغت نامه دهخدا

مکروب

(مَ)

اندوهگین و غمگین. (آنندراج) (ناظم الاطباء). اندوهناک. (غیاث). مهموم. (اقرب الموارد).
- غیر مکروب، که ملال انگیز و مایۀ اندوه نباشد: تلاوت و قرائت اخبار در هر قرنی و وقتی محبوب بوده است و مذاکره بر آن مرغوب و غیر مکروب. (تاریخ قم ص 11)

لغت نامه دهخدا

مکبوب

(مَ)

بر زمین افکنده. به روی بر زمین فروکوفته: زعیم آن مدابیر و عظیم آن مخاذیل را منکوب و مکبوب به دوزخ فرستاد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 321)

لغت نامه دهخدا

مثوب

(مُ ثَوْ وِ)

بازگردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، دوباره خواننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به تثویب شود، بازدهنده. (ناظم الاطباء) ، اداکننده و واپس دهنده وام. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متثوب

(مُ تَ ثَوْ وِ)

نوافل خواننده بعد فریضه و کسب ثواب کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که نافله می خواند پس از فریضه و کسب ثواب می کند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تثوب شود

لغت نامه دهخدا