معنی موکومه - جستجوی لغت در جدول جو

موکومه

لغت نامه دهخدا

مرحومه

زن مرحوم، مرده، درگذشته، آمرزیده شده، مورد مهربانی قرارگرفته

فرهنگ فارسی عمید

مرقومه

نوشته، نامه

فرهنگ فارسی عمید

موسومه

(مَ مَ)

تأنیث موسوم. (یادداشت مؤلف) ، داغ کرده شده. نشان داغ خورده: ابل موسومه، شتران داغدار. (ناظم الاطباء) ، ارض موسومه، زمین باریده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، درع موسومه، زرهی که پایین آن را به شبه آراسته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موکوم

(مَ)

سخت اندوهناک. (از منتهی الارب) (آنندراج). محزون و سخت اندوهگین. (ناظم الاطباء). موکوت. موقوم. (تاج المصادر بیهقی). اصمعی گوید: الموکوم، المردود عن الحاجه اشد رد. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

موقومه

(مَ مَ)

ارض موقومه، زمینی که گیاه آن خورده شده و پاسپرده شده باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

احکومه

(اُ مَ)

داوری. حکومت

لغت نامه دهخدا

موخومه

(مَ مَ)

ارض موخومه، زمین وخیمه. و رجوع به موخمه شود

لغت نامه دهخدا

محکومه

(مَ مَ)

مؤنث محکوم. رجوع به محکوم به شود، مقهور. مطیع. گردن نهاده. فرس محکومه، اسب لگام کرده شده. (از منتهی الارب). اسب لگام کرده شده و دهنه زده شده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

کوکومه

(مَ / مِ)

جغد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، نامی است که به مزاح به دختران خردسال دهند که خانه داری کردن خواهند. دختر خردسال که به تقلید زنان چادر نماز بر سر کند. دختری خرد که گفتار و رفتار خود را با زنان مانند کند. دختری خرد که به تقلید زنان چادر و دیگر جامه ها بر خود راست کند. خاله کوکمه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

موسومه

مونث موسوم

معنی موکومه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما