- موضع
محل قرار گرفتن چیزی
معنی موضع - جستجوی لغت در جدول جو
- موضع (ضَ)
زیان کرده شده: فلان موضع فی تجارته، فلان در تجارت خود زیان کرده شده است. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
- موضع (ضِ)
شتری که در کنار آب گیاه ترش می چرد: بعیر موضع. (از ناظم الاطباء). موضعه. رجوع به موضعه شود
- موضع (عَ قَ)
نهادن چیزی را بر جای. (منتهی الارب). وضع. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). بنهادن. (تاج المصادر بیهقی). نهادن. گذاشتن. گذاردن. (یادداشت مؤلف). و رجوع به وضع شود، از مرتبۀ کسی فروافکندن آن را، کم کردن بر غریم چیزی از مال یافتنی. (منتهی الارب)
- موضع (مَ ضِ)
جای گذاشتن و نهادن. (ناظم الاطباء). جای نهادن چیزی. (غیاث) (آنندراج). جای نهادن. نهادن گاه. ج، مواضع. (یادداشت مؤلف) ، جای. (منتهی الارب). به معنی مطلق جاست. (از غیاث) (آنندراج). نزد حکما مرادف است با لفظ مکان. (از کشاف اصطلاحات الفنون). جا. مکان. محل. جایگاه. (یادداشت مؤلف) (دهار) (از مهذب الاسماء) (ترجمان القرآن جرجانی) : چنان سازم که موضع ایشان را معین شود تا آنجا ساکن گردند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 596). اینجا... موضعی خوش است. (کلیله و دمنه). آن گاه آن را موضعی به فرمان ملک تعیین افتد. (کلیله و دمنه).
بدیشان گفت کان موضع کجای است
که شیرین را بر آن میل و هوای است.
نظامی.
کرده شب منزل به یک موضع به هم
مشرقی و مغربی قانع به هم.
مولوی.
به آب دریا بنگر که تا ز موضع خویش
سفر نکرد نیامد از او پدید گهر.
ازرقی هروی.
هرچه خواهی کن که ما رابا تو روی جنگ نیست
سر نهادن به در آن موضع که تیغ افراشتی.
سعدی.
گفتی که صبور باش هیهات
دل موضع صبر بود بردی.
سعدی.
موضعی خوش و خرم و درختان دلکش سر درهم. (گلستان).
- موضع خور، موضع خورشید. محل و موقعیت نجومی خورشید. مکان خورشید با توجه به موقع آن با دیگر اجرام سماوی:
هر روز ز ماه سیزده تخمین کن
پس بیست و شش اضافه و تعیین کن
هر برجی را ز موضع خور سی گیر
می دان درجات مه مرا تحسین کن.
(از امثال و حکم دهخدا).
، مورد. جانب. محل. (از یادداشت مؤلف). مقام. موقع:
نه به یک شغل ستوده ست و به یک موضع
که به هر کار ستوده ست و به هر معدن.
فرخی.
گویی مکنش لعنت دیوانه ام که خیره
شکر نهم طبرزد در موضع تبرزین.
ناصرخسرو.
از آن موضع که به ذکر انوشیروان رسیده آمده است تا اینجا سراسر حشو است. (کلیله و دمنه). وهر سببی را علتی و هر علتی را موضعی و مدتی که حکم بدان متعلق باشد. (کلیله و دمنه). عاجزتر ملوک آن است که... هرگاه حادثه ای بزرگ افتد... موضع حزم و احتیاط را بگذارد. (کلیله و دمنه). آفت ملک شش چیز است... تقدیم نمودن ملاطفت در موضع مخاصمت. (کلیله و دمنه). عقل مرد را به هشت خصلت بتوان شناخت:... چهارم موضع شناختن راز. (کلیله و دمنه). علما گویند: مقام صاحب مروت به دو موضع ستوده است: در خدمت پادشاه... یادر میان زهاد. (کلیله و دمنه) ، مهر و دوستی. (ناظم الاطباء). موضعه. رجوع به موضعه شود، (اصطلاح صرفی) نزد علمای صرف اسم ظرف مکان می باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون)
بدیشان گفت کان موضع کجای است
که شیرین را بر آن میل و هوای است.
نظامی.
کرده شب منزل به یک موضع به هم
مشرقی و مغربی قانع به هم.
مولوی.
به آب دریا بنگر که تا ز موضع خویش
سفر نکرد نیامد از او پدید گهر.
ازرقی هروی.
هرچه خواهی کن که ما رابا تو روی جنگ نیست
سر نهادن به در آن موضع که تیغ افراشتی.
سعدی.
گفتی که صبور باش هیهات
دل موضع صبر بود بردی.
سعدی.
موضعی خوش و خرم و درختان دلکش سر درهم. (گلستان).
- موضع خور، موضع خورشید. محل و موقعیت نجومی خورشید. مکان خورشید با توجه به موقع آن با دیگر اجرام سماوی:
هر روز ز ماه سیزده تخمین کن
پس بیست و شش اضافه و تعیین کن
هر برجی را ز موضع خور سی گیر
می دان درجات مه مرا تحسین کن.
(از امثال و حکم دهخدا).
، مورد. جانب. محل. (از یادداشت مؤلف). مقام. موقع:
نه به یک شغل ستوده ست و به یک موضع
که به هر کار ستوده ست و به هر معدن.
فرخی.
گویی مکنش لعنت دیوانه ام که خیره
شکر نهم طبرزد در موضع تبرزین.
ناصرخسرو.
از آن موضع که به ذکر انوشیروان رسیده آمده است تا اینجا سراسر حشو است. (کلیله و دمنه). وهر سببی را علتی و هر علتی را موضعی و مدتی که حکم بدان متعلق باشد. (کلیله و دمنه). عاجزتر ملوک آن است که... هرگاه حادثه ای بزرگ افتد... موضع حزم و احتیاط را بگذارد. (کلیله و دمنه). آفت ملک شش چیز است... تقدیم نمودن ملاطفت در موضع مخاصمت. (کلیله و دمنه). عقل مرد را به هشت خصلت بتوان شناخت:... چهارم موضع شناختن راز. (کلیله و دمنه). علما گویند: مقام صاحب مروت به دو موضع ستوده است: در خدمت پادشاه... یادر میان زهاد. (کلیله و دمنه) ، مهر و دوستی. (ناظم الاطباء). موضعه. رجوع به موضعه شود، (اصطلاح صرفی) نزد علمای صرف اسم ظرف مکان می باشد. (از کشاف اصطلاحات الفنون)
- موضع (مُ وَضْ ضَ)
شکسته و بریده و سست اندام نااستوارخلقت همچو مخنث. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (اقرب الموارد)
- موضع
جای نهادن چیزی، نهادگاه
- موضع ((مُ ض))
محل، جای، جمع مواضع
- موضع
جایگاه
- موضع
جا، جایگاه، ماوا، محل، مقام، مقر، مکان، موقعیت، موقف، جبهه، رای، عقیده، نظر
- موضع
موضعٌ
- موضع
Stance
- موضع
position
- موضع
অবস্থান
- موضع
postura
- موضع
Haltung
- موضع
postawa
- موضع
позиция
- موضع
позиція
- موضع
houding
- موضع
موقف
- موضع
posizione
- موضع
ท่าที
- موضع
msimamo
- موضع
立場
- موضع
立场
- موضع
עֶמְדָּה
- موضع
postura
- موضع
duruş
- موضع
sikap
- موضع
रुख
- موضع
입장
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ ضِ عَ)
لغت نامه دهخدا
مهر و دوستی و محبت، گویند: فی قلبه موضعه و موقعه. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از ناظم الاطباء)
(مَ ضِ)
لغت نامه دهخدا
منسوب به موضع. محلی. آنچه در یک محل خاص قرار دارد یا واقع گردد و رخ دهد: درد موضعی، ادویۀ موضعی. (از یادداشت مؤلف)
در تازی نیامده گالی: چون دارو های گالی (ادویه موضعی) منسوب به موضع یا ادویه موضعی. داروهایی که اثر مستقیم بر روی موضع آسیب دیده بدن دارند و از خارج بر محل آسیب دیده گذاشته شوند