معنی موخومه - جستجوی لغت در جدول جو

موخومه

لغت نامه دهخدا

معصومه

(دخترانه)

مؤنث معصوم، بی گناه و پاک

فرهنگ نامهای ایرانی

موخوره

عارضۀ دوشاخه شدن انتهای مو بر اثر خشکی، عوامل طبیعی یا کمبود مواد سازندۀ مو

فرهنگ فارسی عمید

موقومه

(مَ مَ)

ارض موقومه، زمینی که گیاه آن خورده شده و پاسپرده شده باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موخمه

(مَ خَ مَ)

زمین وخیمه. (منتهی الارب). ارض موخمه، زمینی که گیاهش ناسازوار و ناگوارنده باشد. (ناظم الاطباء) ، طعامی که تخمه آرد. (آنندراج). متخمه. (منتهی الارب، مادۀ وخ م)

لغت نامه دهخدا

وخومه

(فِ)

وخامه. (منتهی الارب) (آنندراج). رجوع به وخامه و وخم شود

لغت نامه دهخدا

موخوم

(مَ)

مبتلا به تخمه. (ناظم الاطباء). تخمه زده گردیده. (آنندراج). و رجوع به موخومه شود

لغت نامه دهخدا

موسومه

(مَ مَ)

تأنیث موسوم. (یادداشت مؤلف) ، داغ کرده شده. نشان داغ خورده: ابل موسومه، شتران داغدار. (ناظم الاطباء) ، ارض موسومه، زمین باریده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) ، درع موسومه، زرهی که پایین آن را به شبه آراسته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موکومه

(مَ مَ)

ارض موکومه، زمینی که گیاه آن در زیر پای سپرده شده و خورده شده باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

موخوره

(خوَ / خُ رَ / رِ)

بیماریی در موی گیسو و محاسن و بروت که سر آن دو شاخ شود و ریختن گیرد. مرضی در موی که سر آن دو شقه کند و بریزاند. بیماریی است در موی که سر آن دو شقه شود و بریزد و دو شاخ شدن موی را عرب تمریط گوید. (یادداشت مؤلف) ، جرثومه و میکربی که مایۀ فساد و ریختن موی شود. (یادداشت مؤلف) ، داءالثعلب. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

مرجومه

مونث مرجوم جمع مرجومات

معنی موخومه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما