- موحوش (مَ)
جای بسیاروحش. (ناظم الاطباء). رجوع به موحوشه شود
معنی موحوش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حِ)
لغت نامه دهخدا
پژمان و اندوهگین کننده. نعت فاعلی از ایحاش. هرآنچه سبب شود اندوه و ملالت را. (ناظم الاطباء). اندوهگین کننده. (غیاث) (آنندراج) ، مخوف و هولناک و ترسناک. وحشت انگیز. (ناظم الاطباء). ترس آور. هراس انگیز. وحشتناک. خوفناک. هول انگیز. هول. (از یادداشت مؤلف) ، زشت. ناپسند: او ازسر دالت و انبساط به جواب موحش قیام می نمود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 359). حیا و کرم او تا حدی بود که درمدت عمر یک کلمه موحش کس از وی نشنیده بود. (ترجمه تاریخ یمینی ص 441) ، ویرانه و خالی ازسکنه، بینوا و بی توشه، گرسنه، از گرسنگی مرده. (ناظم الاطباء) ، آن که زمین یا شهری را بی نبات و بی مردم می یابد، آن که شهری را خالی از سکنه وویران می یابد. (ناظم الاطباء). رجوع به ایحاش شود
(مُ وَحْ حِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از توحیش. آنکه سلاح و جامه از خود اندازد، ویران کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به توحیش شود، رماننده و رمیدگی دهنده. (غیاث) (ناظم الاطباء) (آنندراج)
(وُ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ وحش، و وحش جمع واژۀ وحشی است. (السامی فی الاسامی) (منتهی الارب) (غیاث اللغات) (آنندراج) (ناظم الاطباء). جانوران صحرایی. (غیاث اللغات) :
بسان چاه زمزم است چشم من
که کعبۀ وحوش شد سرای او.
منوچهری
به پرّی و به فرشته به حور و عین، و وحوش
به آدمی و به مرغ و به ماهی و به دواب.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 53).
زو پلنگ و شیر ترسان همچو موش
زو شده پنهان به دشت و که وحوش.
مولوی.
پلنگی که گردن کشد بروحوش
به دام افتد از بهر خوردن چو موش.
سعدی.
، مردمان بیابانی و غولها. (ناظم الاطباء).
- خطوحوش، خط هیروگلیف. (یادداشت مرحوم دهخدا)
بسان چاه زمزم است چشم من
که کعبۀ وحوش شد سرای او.
منوچهری
به پرّی و به فرشته به حور و عین، و وحوش
به آدمی و به مرغ و به ماهی و به دواب.
خاقانی (دیوان چ عبدالرسولی ص 53).
زو پلنگ و شیر ترسان همچو موش
زو شده پنهان به دشت و که وحوش.
مولوی.
پلنگی که گردن کشد بروحوش
به دام افتد از بهر خوردن چو موش.
سعدی.
، مردمان بیابانی و غولها. (ناظم الاطباء).
- خطوحوش، خط هیروگلیف. (یادداشت مرحوم دهخدا)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
دهی از دهستان میان آب است که در بخش مرکزی شهرستان شوشتر واقع است و 100 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 6)
(مُ حَ وِ)
لغت نامه دهخدا
ترنجیده و منقبض گردنده. (آنندراج) ، هراسیده و ترسیده و گریزان و رمیده. (ناظم الاطباء)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
کسی که نیمۀ بدن اومؤوف باشد. (منتهی الارب). کسی که به نیمۀ بدن وی آفت رسیده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ حَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
گوشه گیر و دور. (آنندراج). کسی که گوشه گیرد و دور شود و غایب و مهجور و جدا. (ناظم الاطباء) : ، خجل و شرمسار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تحوش شود
(عَ)
لغت نامه دهخدا
موضعی است در یمامه. یحیی بن طالب گوید:
بعدنا و بیت اﷲ عن ارض قرقری
و عن قاع موحوش و زدنا علی البعد.
و نیز در این شعر که درباره سرزمین قرقری شاعری دیگر سروده قاع موحوش را اراده کرده است:
ایا اثلاث القاع من بطن توضح
حنینی الی اطلا لکن ّ طویل.
(معجم البلدان)
بعدنا و بیت اﷲ عن ارض قرقری
و عن قاع موحوش و زدنا علی البعد.
و نیز در این شعر که درباره سرزمین قرقری شاعری دیگر سروده قاع موحوش را اراده کرده است:
ایا اثلاث القاع من بطن توضح
حنینی الی اطلا لکن ّ طویل.
(معجم البلدان)
جمع وحش، جانوران بیابانی نخچیران ددان تولیان جمع وحش جانوران دشتی وکوهی: و بعد از سه شبانه روز اطراف جرگه بهم پیوسته انواع واصناف چرندگان از و حوش و سباع و سایر جانوران چندان جمع آید
ترسناک، سهمناک، مهیب، مهیل، وحشت انگیز، وحشتناک، وهمناک، هولناک