معنی مواهسه در لغت نامه دهخدا

شتافتن، راز گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). راز کردن با یکدیگر. (تاج المصادر بیهقی)

معنی مواهسه - جستجوی لغت در جدول جو

مواهسه(عَ قَ سَ)

لغت نامه دهخدا

مواهسه

فرهنگ لغت هوشیار

مباهله

لعن و نفرین کردن به یکدیگر

فرهنگ فارسی عمید

مداهنه

خدعه کردن، فریب دادن، دورویی کردن، چرب زبانی، چاپلوسی

فرهنگ فارسی عمید

مراهنه

گرو گذاشتن، شرط بستن، شرط بندی در مسابقۀ اسب دوانی

فرهنگ فارسی عمید

مجاهره

علنی شدن، آشکار شدن، آشکارا دشمنی کردن

فرهنگ فارسی عمید

مجاهده

مجاهدت، تلاش در راه دین، کوشش کردن، در تصوف مبارزه و مقابله با هواهای نفسانی، جنگ با کافران در راه اسلام، جهاد

فرهنگ فارسی عمید

مساهله

مساهلت، سهل انگاری

فرهنگ فارسی عمید

مواهه

(مُ هََ / مَ هََ)

تابانی و درخشانی و رونق روی. (ناظم الاطباء). آب و رونق روی. (آنندراج) (از منتهی الارب). موهه. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) : موهه وجهه و مواهتهه، ای مأه و رونقه. (منتهی الارب). نیکویی و تابانی و درخشانی آب روی. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مواعسه

(عَ ظا / عَ ظَنْ)

بر ریگ نرم و دشوارگذار رفتن، برابری و نبرد کردن در رفتن و رفتار به شب، به شب رفتن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مواعسه

(مُ عَ سَ)

نوعی از رفتار شتر. (منتهی الارب). نوعی از رفتار شتر که گردن را بکشد و گامها را فراخ گذارد. (ناظم الاطباء). گردن یازیدن اشتر در رفتن به شتاب. (از المصادر زوزنی)

لغت نامه دهخدا

موالسه

(عَ ضَ جَ)

به کنایه گفتن سخن را. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، ظاهر کردن خلاف نهانی. (منتهی الارب) (آنندراج) ، خیانت کردن کسی را و خدعه نمودن با او و مداهنه کردن او را. (ناظم الاطباء) ، همدیگر را فریب کردن. (منتهی الارب) (آنندراج). فریب آوردن با کسی. (تاج المصادر بیهقی). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

مواهبه

(عَ)

نبرد کردن به بخشش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مواهقه

(عَ فَ)

گردن دراز کردن شتر در رفتن و برابری کردن وی در آن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). گردن دراز کردن شتر گاه سرعت رفتار. (یادداشت مؤلف) ، نبرد کردن و برابری نمودن با یکدیگر در رفتن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). با کسی به هم رفتن. (المصادر زوزنی). نبرد کردن در رفتن با یکدیگر. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

ملاهسه

(عُ)

پیشی گرفتن بر چیزی و انبوهی نمودن بر آن، انبوهی کردن بر طعام از حرص و آز. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مداهنه

مداهنه و مداهنت در فارسی: دروغسازی، چربزبانی لابه دم لابه نکنم دم لابه بر در کس - پیش تو کنم اگر کنم بس (خاقانی تحفه العراقین)، دو رویی، سستی کردن اظهار کردن چیزی بر خلاف باطن، چرب زبانی کردن، دو رویی، چرب زبانی تملق: ناچار بابطلمیوس از در مداهنه و مهادنه بیرون شده

معنی مواهسه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما