- مهتمط(مُ تَ مِ)
آنکه ستم می کند و منع می کند دیگری را از حق خودش، بدگو. دشنام گو. عیب گو. (ناظم الاطباء). دشنام دهنده. نقیضه گو. (آنندراج). و رجوع به اهتماط شود
معنی مهتمط - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ هََ مْ مِ)
لغت نامه دهخدا
آن که بستم ستاند آب را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که بطور ستم میگیرد. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
پیشی گیرنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، فروگیرنده به سخن و چیره گردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). آنکه فرو می گیرد کسی را به سخن و بروی چیره می شود. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که می رباید حق کسی را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به التماط شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
آمیخته شده. (ناظم الاطباء). آمیخته شونده، ستور نرم رونده. (آنندراج). و رجوع به اهتماش شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
اسب شتابان و چهارنعل رونده. (ناظم الاطباء). اسب به رفتارآینده و تیزرونده. (آنندراج). و رجوع به اهتمار شود
(مُ تَ مِ)
لغت نامه دهخدا
سست گشته و ضعیف شده از گرمی و جز آن. (ناظم الاطباء). سست شونده از گرمی و جز آن. (آنندراج) (منتهی الارب) ، پژمرده روی گردیده. (ناظم الاطباء). روی خشک و پژمریده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به اهتماج شود
(مُ تَم م)
لغت نامه دهخدا
اندوه مند و غمخوار. (ناظم الاطباء). اندوهمندشونده و غمخوارگی کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به اهتمام شود
