- مهتلس (مُ تَ لَ)
بیخرد. عقل رفته. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به اهتلاس شود
معنی مهتلس - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ تَ لِ)
لغت نامه دهخدا
رباینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رباینده و خود کشنده. (ناظم الاطباء) ، دزدی کننده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، (اصطلاح فقهی) آنکه مالی را ازمحل غیرحرز و بطور مخفی سرقت می کند مانند کسی که گوسفندی را در چراگاه می رباید. و رجوع به اختلاس شود
(مُ تَ لِ)
لغت نامه دهخدا
کسی که در طلب آب و علف می رود و راه گم می کند. (ناظم الاطباء). جویندۀ آب و علف که راه گم کرده باشد. (آنندراج) (منتهی الارب) ، آنکه هیچ همّی ندارد جز آنکه مردم مهمان وی شوند و در منزل وی به مهمانی فرودآیند. (از ناظم الاطباء) ، آنکه هیچ همّی ندارد جز آنکه مردم او را مهمان کنند. (از اقرب الموارد) (از لسان العرب) ، آنکه قصد او نباشد برکاری و مردم ننگ کنند او را بر آن. (منتهی الارب)
(مُ تَ لَ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از امتلاس. (از منتهی الارب). گم شده و ناپدیدشده، خیره چشم. (ناظم الاطباء). رجوع به امتلاس شود
(مُ تَل ل)
لغت نامه دهخدا
برق و ابر درخشنده، دندان آشکارکننده به خنده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به اهتلال شود
ربوده، درنگک در چامه رباینده ربایان کش رونده ربوده شده، حرکتی که بحرفی ساکن دهند برای تتمیم وزن و تقطیع مختلسه مجهوله: آفرین و مدح سود آ ید همی گر بگنج ان درزبان آ ید همی. (ترجمه تاریخ ادبیات براون) رباینده، آنکه مالی از کسی یا موسسه ای بدزدد جمع مختلسین
صفت اختلاس کننده، دزد، سوء استفاده چی