- مهایاه(عِ)
مهایات. مهایاءه. رجوع به مهایاءه شود
معنی مهایاه - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ماهانه، ویژگی امری که هر ماه اتفاق می افتد، ویژگی حقوقی که در آخر هر ماه پرداخت شود، در هر ماه، ماهنامه
(عِلْ لا)
لغت نامه دهخدا
سازواری نمودن با کسی در کاری. (از ناظم الاطباء). موافقت کردن با کسی در امری. (از اقرب الموارد). مهایاه. و رجوع به مهایات شود
(عَ بَ شَ)
لغت نامه دهخدا
به دو تن آوردن چنانکه یکی بر یک جانب و دیگری بر دیگر جانب. یقال: جاء فلان یهادی بین اثنین، اذا کان یمشی بینهما معتمداً علیهما من ضعف أو سکر، یعنی آمد فلان که تکیه کرده بود از ضعف و یا از مستی بر دو نفر یکی از طرف راست و یکی از طرف چپ. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). کسی را به دو تن آوردن چنانکه یکی بر جانبی باشد و دیگری بر جانبی چون بیماری یا مستی را. (یادداشت مؤلف) ، به یکدیگر هدیه دادن. (از اقرب الموارد). مهادات، طعام آوردن هرکس و در جمع خوردن. (از اقرب الموارد)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
پشت شکستن و سست کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). پشت کسی را شکستن. (از اقرب الموارد)
(عَ کَ)
لغت نامه دهخدا
گول شمردن و سبک و حقیر و خوار انگاشتن. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
سبک شمردن عقل کسی را. (منتهی الارب). سبک شمردن عقل و دانش کسی را. (ناظم الاطباء). کوچک دانستن و حقیر شمردن عقل کسی را. استصغار عقل کسی. (از اقرب الموارد)
(مُ)
لغت نامه دهخدا
مهایاه. کاری که بر آن آمادگی و موافقت و سازواری کنند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) ، (اصطلاح فقه) تقسیم منافع مال مشترک است طبق اجزاء آن یا برحسب زمان. با تقاضای مهایاه از طرف یک یا چند نفر از شرکاء، دیگران را به قبول آن ملزم قرار نمی دهند و فقط با تراضی تمام شرکاء ممکن است آن را صورت خارجی بخشید. (از یادداشت های لغت نامه). تقسیم منافع متعاقباً و متناوباً. (از تعریفات جرجانی)
(عَک ک)
لغت نامه دهخدا
هجو کردن. هجاء. (از ناظم الاطباء). یکدیگر را هجا کردن. (المصادر زوزنی) (تاج المصادر بیهقی). همدیگر را هجو کردن. هجا. (آنندراج). تهاجی. (مجمل اللغه). و رجوع به هجاء شود
(شَرْیْ)
لغت نامه دهخدا
آتش رابه دمیدن زنده کردن. حاییت النار بالنفخ، افروختم آتش را به دمیدن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)
(شِ)
لغت نامه دهخدا
از ’ج ی ی’، موافق و مقابل شدن چیزی را، لغتی است در مهموز. (از منتهی الارب). و رجوع به معنی دوم مادۀ بعد شود، رویاروی و مواجهه و مقابل. (ناظم الاطباء)
(طَ رَ بَ)
لغت نامه دهخدا
سخن و جز آن دشوار آوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). سخنی آوردن که مقصود از آن را نتوان فهمید. (از اقرب الموارد)
(طَ تَنَ)
لغت نامه دهخدا
به شمشیر سایه افکندن قوم بر سر کسی. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). با شمشیر بالای سر کسی ایستادن چنانکه پنداری سایه بر سر آنان افکنده اند
(عُ)
لغت نامه دهخدا
دادن. (منتهی الارب). به کسی چیزی دادن. (آنندراج) (ناظم الاطباء). چیزی فرا کسی دادن. (تاج المصادر بیهقی)
(عَ)
لغت نامه دهخدا
برانگیختن و خشم گرفتن و کارزار و کشش کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). با کسی شور انگیختن. (مصادر زوزنی) (از تاج المصادر بیهقی). شور برانگیختن و کشتن. (از اقرب الموارد). هیاج. (منتهی الارب)
(عَ لَ)
لغت نامه دهخدا
با هم افزونی نمودن در عطا. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مکاثره. (از اقرب الموارد)
(مَ نَ)
لغت نامه دهخدا
بوداییان شمال خود را بدین نام می خواندند و آن به معنی کشتی بزرگ است. (از ایران در زمان ساسانیان ص 60). رجوع به مهایانا شود
بعضی گوشتهای بدن انسان و جانوران که دو سر آن باریک و شبیه به ماهی است
آنچه ماه در ماه وجه مواجب و مقرری بکسی دهند همچو سالیانه که سال در سال میدهند
جمع ماهیه، اوچیزیان چیشی ها چیستی ها جمع ماهیت: زانکه ماهیات و سرسر آن پیش چشم کاملان باشد عیان. (مثنوی. نیک. 208: 3) یا ماهیات جعلیه. اموری است که مجعول شارع است مانند نماز روزه و عقود دیگر
