- منوف (مَ)
نام دو شهر در مصر که بین دو بازوی نیل معروف به جزیره قرار داشت و اکنون از میان رفته است. (از المنجد)
معنی منوف - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پسرانه)
فرهنگ نامهای ایرانی
نام پسر پشنگ و نوه دختری ایرج از پادشاه پیشدادی، نام یکی از ناموران قدیم که امروزه در اوستا اسمی از او نیست، از شخصیتهای شاهنامه
(مَ)
لغت نامه دهخدا
ابوالحسن علی بن محمد بن محمد بن خلف منوفی مصری (857-939 هجری قمری). از فقهاء مالکیه است. تولد و وفات وی به قاهره است تصانیف متعددی دارد، از جمله، ’عمدهالسالک’در فقه و ’تحفهالمصلی’ و ’شفاءالعلیل فی لغات خلیل’و ’شرحان علی البخاری’. (از اعلام زرکلی ج 2 ص 696)
(847-931 هجری قمری) شهاب الدین احمد بن محمد بن محمد بن عبدالسلام. وی مردی فاضل و از اهل منوف به دیار مصر است. او راست: ’الفیض المدید’ که در اخبار نیل نوشته شده. و ’البدرالطالع’ که مختصر ’الضوءاللامع’ سخاوی است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 77)
محمد بن یاسین منوفی، از دیار مصر است. وی در شعر روان و نازک طبع بوده است و در قضا مناصب متعدد یافته است. وی در قاهره متولد شده و در همانجا به سال 1042هجری قمری درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 999)
(847-931 هجری قمری) شهاب الدین احمد بن محمد بن محمد بن عبدالسلام. وی مردی فاضل و از اهل منوف به دیار مصر است. او راست: ’الفیض المدید’ که در اخبار نیل نوشته شده. و ’البدرالطالع’ که مختصر ’الضوءاللامع’ سخاوی است. (از اعلام زرکلی ج 1 ص 77)
محمد بن یاسین منوفی، از دیار مصر است. وی در شعر روان و نازک طبع بوده است و در قضا مناصب متعدد یافته است. وی در قاهره متولد شده و در همانجا به سال 1042هجری قمری درگذشت. (از اعلام زرکلی ج 3 ص 999)
داد مند نیمه راه، پیشیار چاکر انصاف دهنده داد دهنده. دو نیمه کننده
