معنی منضود در لغت نامه دهخدا

رخت برهم نهاده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). برهم نهاده. نضید. (از اقرب الموارد). به نظم درچیده. مرتب روی هم چیده. بر یکدیگر نهاده. (یادداشت مرحوم دهخدا) : و امطرنا علیها حجاره من سجیل منضود. (قرآن 82/11).، کنند بر سرتو در شاهوار نثار، از آن درخت کجا طلح او بود منضود.، امیر معزی (دیوان چ اقبال ص 135).، نور طلح منضود و سدر مخضود است. (منشآت خاقانی چ محمدروشن ص 275).، - لؤلؤ منضود، مروارید منظوم. دُرِّ منضد:، راوی روشندل از عبارت سعدی، ریخته در بزم شاه لؤلؤمنضود.، سعدی.، رجوع به ترکیب ’دُرِّ منضد’ ذیل منضد شود

معنی منضود در فرهنگ لغت هوشیار

بر هم نهاده: کالا بر هم نهاده: (متاع منضود)

معنی منضود - جستجوی لغت در جدول جو

منضود

لغت نامه دهخدا

منضود

فرهنگ لغت هوشیار

منضود

فرهنگ فارسی معین

منضد

بر یکدیگر چیده شده، منظم و مرتب

فرهنگ فارسی عمید

لؤلؤ منضود

(لُءْ لُ ءِ مَ)

لؤلؤ بر هم نهاده، مجازاً سخنان نغز و پربها:
راوی روشندل از عبارت سعدی
ریخته در بزم شاه لؤلؤ منضود.
سعدی

لغت نامه دهخدا

منضور

(مَ)

تر و تازه و باآب. (آنندراج). تر و تازه و آبدار و بانضارت و تازگی و بارونق و شکفته و زیبا. (ناظم الاطباء).
- منضور شدن، شکفته و سبز شدن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نضود

(نَ)

ناقۀ فربه. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد) (از متن اللغه). ج، نضد، انضاد

لغت نامه دهخدا

منضد

(مُ نَضْ ضَ)

نعت است از تنضید و یقال: متاع منضد. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). متاع منضد، رخت برهم نهاده. (ناظم الاطباء). بر همدیگر چیده شده. (غیاث) (آنندراج) : بدان که این اموال منضد که به صورت عسجد و زبرجدمی نماید هیمۀ دوزخ است. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 78). قریب دوهزار مجلد... در او منضد کرده و طلب باقی در ذمۀ همت گرفته. (مرزبان نامه ایضاً ص 300). گل لعل آبدار از عون باران بهار و از اثر خورشید قدرت جبار در معدن زمین منضد گشته. (لباب الالباب چ نفیسی ص 1).
، رای منضد، رای استوار و ثابت. (از اقرب الموارد) (از المنجد).
، مرتب. متسق. منتظم. نظم و نسق یافته وبه هم پیوسته: سلسلۀ آل شنسب به جمال او منضد و منظم است. (چهارمقاله چ معین ص 2).
- درّ منضد، مروارید درچیده و به رشته کشیده. لؤلؤ منظوم:
غلام آن لب لعلم که چون به خنده درآمد
چو کلک صاحب اعظم نشاند درّ منضد.
ابن یمین.
جامی که هست خاطر او بحر نعت تو
زآن بحر بر لب آمده درّ منضد است.
جامی

نعت است از تنضید و یقال: متاع منضد. (منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). متاع منضد، رخت برهم نهاده. (ناظم الاطباء). بر همدیگر چیده شده. (غیاث) (آنندراج) : بدان که این اموال منضد که به صورت عسجد و زبرجدمی نماید هیمۀ دوزخ است. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 78). قریب دوهزار مجلد... در او منضد کرده و طلب باقی در ذمۀ همت گرفته. (مرزبان نامه ایضاً ص 300). گل لعل آبدار از عون باران بهار و از اثر خورشید قدرت جبار در معدن زمین منضد گشته. (لباب الالباب چ نفیسی ص 1).
، رای منضد، رای استوار و ثابت. (از اقرب الموارد) (از المنجد).
، مرتب. متسق. منتظم. نظم و نسق یافته وبه هم پیوسته: سلسلۀ آل شنسب به جمال او منضد و منظم است. (چهارمقاله چ معین ص 2).
- دُرّ منضد، مروارید درچیده و به رشته کشیده. لؤلؤ منظوم:
غلام آن لب لعلم که چون به خنده درآمد
چو کلک صاحب اعظم نشاند دُرّ منضد.
ابن یمین.
جامی که هست خاطر او بحر نعت تو
زآن بحر بر لب آمده دُرّ منضد است.
جامی

لغت نامه دهخدا

منضد

(مُ نَضْ ضِ)

آنکه رخت را برهم می نهد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به تنضید شود

لغت نامه دهخدا

منجود

(مَ)

اندوهگین. (مهذب الاسماء). رنجدیده. اندوهناک، هلاک شده. (از منتهی الارب) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

معضود

(مَ)

شجر معضود، درخت بریده شده. (از منتهی الارب). درخت بریده شده با معضاد. (ناظم الاطباء). بریده شده با معضد. (از اقرب الموارد). رجوع به معضاد و معضد شود، گرفتار درد بازو. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

منکود

(مَ)

عطاء منکود، عطای کم. (منتهی الارب) (آنندراج). دهش کم و اندک. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منضوع

(مُ ضَ وِ)

چوزه که هر دو بازو را گشایدو فریاد نماید پیش مادر، تا خورش دهد. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

منقود

(مَ)

پول نقد و حاضر و آماده. (ناظم الاطباء) ، نقدیافته. نقدینه یافته: همه گرانبار دو اجر جزیل و دو ثواب جمیل با مساکن خویش رفتندی یکی منقود از خزاین سلطان و یکی موعود از حضرت رحمان. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 420)

لغت نامه دهخدا

مخضود

(مَ)

درخت خارخشوده و بریده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). درخت پاک کرده شده از خار. (غیاث) (آنندراج) ، درمانده از استادن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و رجوع به خضید شود

لغت نامه دهخدا

مرضود

(مَ)

نعت مفعولی از مصدر رضد. رجوع به رضد شود. مرضود، رخت برهم نهاده. (منتهی الارب). متاع. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا