معنی مندیات - جستجوی لغت در جدول جو

مندیات

لغت نامه دهخدا

عادیات

(دخترانه)

نام سوره ای در قرآن کریم

فرهنگ نامهای ایرانی

اندیان

(پسرانه)

در بعضی از نسخه های شاهنامه نام یکی از سرداران فریدون پادشاه پیشدادی

فرهنگ نامهای ایرانی

منهیات

کارهای بد که در شرع منع و نهی شده

فرهنگ فارسی عمید

منقیات

(مُ)

جمع واژۀ منقیه. رجوع به منقیه شود

لغت نامه دهخدا

منجیات

(مُ)

جمع واژۀ منجیه، تأنیث منجی. مقابل مهلکات. (یادداشت مرحوم دهخدا). رهاننده ها. اعمالی که موجب نجات و رستگاری است: دوستی دنیا از مهلکات است و دشمنی وی از منجیات. (کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 733)... و یا در آنچه محبوب حق است... و آن طاعت و منجیات است. (کیمیای سعادت ایضاً ص 781). و از منجیات چیست که وی را نیست تا طلب کند. (کیمیای سعادت ایضاًص 782). الحمدﷲ که از اسفل درکات مهلکات به افضل درجات منجیات رسید. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 270).
اصل علمی را که بخشد ایمنی از مهلکات
در حقیقت با علوم منجیاتش انتماست.
ابن یمین (دیوان چ باستانی راد ص 38).
رجوع به منجی شود

جَمعِ واژۀ منجیه، تأنیث منجی. مقابل مهلکات. (یادداشت مرحوم دهخدا). رهاننده ها. اعمالی که موجب نجات و رستگاری است: دوستی دنیا از مهلکات است و دشمنی وی از منجیات. (کیمیای سعادت چ احمد آرام ص 733)... و یا در آنچه محبوب حق است... و آن طاعت و منجیات است. (کیمیای سعادت ایضاً ص 781). و از منجیات چیست که وی را نیست تا طلب کند. (کیمیای سعادت ایضاًص 782). الحمدﷲ که از اسفل درکات مهلکات به افضل درجات منجیات رسید. (منشآت خاقانی چ محمد روشن ص 270).
اصل علمی را که بخشد ایمنی از مهلکات
در حقیقت با علوم منجیاتش انتماست.
ابن یمین (دیوان چ باستانی راد ص 38).
رجوع به منجی شود

لغت نامه دهخدا

منهیات

(مَ هی یا)

افعال بد که کردن آنها در شرع منع شده. (آنندراج) (غیاث). چیزهای نهی کرده شده و خلاف شرع و ناروا. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

منویات

(مَنْ وی یا)

جمع واژۀ منویه. قصدها. نیتها. نیت شده ها. مقاصد. رجوع به منوی و منویه و نیت شود

لغت نامه دهخدا

مدیات

(مُ / مُ دَ)

جمع واژۀ مدیه. (متن اللغه). رجوع به مدیه شود