معنی ممخوض - جستجوی لغت در جدول جو

ممخوض(مَ)

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ خَوْ وِ)

آن که به تکلف خوض می کند. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخوض شود

(مَ)

خالص. بی آمیغ. (از آنندراج) : رجل ممحوض النسب، مرد خالص گوهر. (منتهی الارب). گهری. نژاده. رجل ممحوض النسب، مرد خالص نسب. (از اقرب الموارد). رجل ممحوض النسب و الحسب، مرد خالص نسب پاک گوهر. (ناظم الاطباء). اصیل. نجیب. نسیب. پاک نژاد. پاک گهر. (یادداشت مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

مخوض

(مِخْ وَ)

کفچۀ شراب. (مهذب الاسماء). کبچه و یا چیزی که بدان شراب را زنند تا آمیزد. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کبچه و یاچیز دیگر که بدان شراب را شورانند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مخوض

(مُ خَوْ وِ)

درآینده به آب. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آنکه می گذرد از گذرگاه و پایاب رودخانه. (ناظم الاطباء). و رجوع به تخویض شود، آنکه می شوراند و می آمیزد و برمی انگیزد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

مخوض

(مَ)

گوسپند باردار. (منتهی الارب). (ناظم الاطباء) ، شیر مسکه برآورده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مخض و مخاض شود
از ’خ وض’، فرورفته و خوض کرده در آب. (ناظم الاطباء) (ازمنتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به خوض شود

لغت نامه دهخدا

ممخض

(مِخَ)

مشک شیر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آوندی که در آن شیر تکان داده و زده می شودتا مسکه و زبد آن بیرون آید. (از اقرب الموارد). تلم. شیرزنه. تلق. ممخضه. ج، مماخض. (المنجد)

لغت نامه دهخدا

ممروض

بیمار

فرهنگ لغت هوشیار

معنی ممخوض - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما