معنی ملهوق - جستجوی لغت در جدول جو

آن گوشت که نیک پخته نبود. (مهذب الاسماء) (از آنندراج) (از اقرب الموارد) ، نااستوار: حدیث ملهوج و رأی ملهوج. (از اقرب الموارد). مبتذل (مثل، شعر، کلام) (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

ملهود

(مَلْ)

سپوخته. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملهوز

(مَلْ)

مرد استواراندام آگنده گوشت. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، سیاه سپیدموی. (منتهی الارب) (آنندراج). آنکه مویهای وی سیاه سپید شده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، داغ کرده بر تندی زیر بناگوش. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). اسب یا شتری که برتندی بناگوش وی داغ گذاشته باشند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ملهوف

(مَلْ)

اندوهگین. (مهذب الاسماء) (غیاث). حسرت خورنده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). اندوهگین از درد یا رفتن مال. (از اقرب الموارد). متحسر. دریغخوار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- ملهوف القلب، سوخته دل. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).
، ستمدیدۀ مضطردادخواه. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مظلوم. (غیاث). ستمدیدۀ فریادخواه. مظلوم مستغیث. (ازاقرب الموارد) : عدل شاه مستعان ملهوفان، مستغاث مظلومان و مستمسک مهجوران است. (سندبادنامه ص 112). گویی... رگ ابریشمین آن رسن با جان ملهوفان پیوندی داشت. (مرزبان نامه چ قزوینی ص 166). چون ما به استماع کلام ملهوفان عادت کرده ایم... (از مکاتیب خواجه رشیدالدین فضل اﷲ)

لغت نامه دهخدا

مبهوق

(مَ)

بهق زده شده. (از منتهی الارب). گرفتار بهق. (ناظم الاطباء). لک و پیس شده. بهق زده. (یادداشت دهخدا)

لغت نامه دهخدا

تلهوق

(تَ)

ترک مبالغه کردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مبالغه نکردن در عمل و کلام. (از اقرب الموارد) ، خود را آراستن به چیزی مانند سخاوت و جوانمردی و دین و جز آن که در وی نباشد. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

ملهق

(مُ لَهَْ هََ)

ملهق اللون، سپیدفام. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). سفیدکرده شده. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا