جدول جو
جدول جو

معنی ملقابادی - جستجوی لغت در جدول جو

ملقابادی
(مُ)
شاعری بوده است و صاحب المعجم دو بیت زیر را از وی نقل کرده است:
تابنده دو ماه از دو بناگوش تو هموار
وز دو رخ رخشنده خریدار و ترازو
با ران و سرین سار هیونانی و گوران
با چشم گوزنانی و با گردن آهو.
(المعجم ص 199)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از ملاباشی
تصویر ملاباشی
بزرگ و سردستۀ ملایان
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از ملاباجی
تصویر ملاباجی
زن مکتب دار که دختران را درس بدهد
فرهنگ فارسی عمید
(مَ قَ رَ)
محله ای است به اصفهان یا نیشابور. (از معجم البلدان)
لغت نامه دهخدا
منسوب است به مولقاباذو آن محله ای است بزرگ در نیشابور که از آن گروهی ازمحدثان و دانشمندان برخاسته اند، (از لباب الانساب)
لغت نامه دهخدا
حسان بن احمد بن حسان مولقاباذی، مکنی به ابوالولید، از محدثان و از خاندان دانش و عدالت بود، از پدر و عموی خود حدیث شنید و ابوالحسن عبدالغافربن اسماعیل فارسی از او روایت دارد، در حدود سال 470 هجری قمری درگذشت، (از لباب الانساب)
لغت نامه دهخدا
(بَ)
نام محله ای بوده است به نیشابور: درمیان محلت بلقاباد و حیوه رودی است خرد و بوفت بهارآنجا سیل بسیار آمدی. (تاریخ بیهقی چ فیاض ص 413)
لغت نامه دهخدا
(کُ)
نسبت است به کلاباد که محله ای بزرگ در بخارا در قسمت بالای شهراست. (از انساب سمعانی)
نسبت است به کلاباد که محله ای است در نیشابور و جلابادش خوانند. (از انساب سمعانی)
لغت نامه دهخدا
(مُلْ لا قِ)
دهی از دهستان کلخوران است که در بخش مرکزی شهرستان اردبیل واقع است و 867 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 4)
لغت نامه دهخدا
(مُلْ لا)
ملا که در دربار پادشاهان باشد. (آنندراج). لقبی که به بعضی از معلمین سلاطین و شاهزادگان می داده اند. لقب معملهای عربیت سر خانه در خانه شاهزادگان وامرا در دورۀ صفویه و قاجاریه. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، رئیس و بزرگ ملایان. اعلم و افضل ملایان: در بیان شغل ملاباشی و اهالی شرع دارالسلطنۀ اصفهان... مشارالیه سرکردۀ تمام ملاها و در ازمنۀ سابقۀ سلاطین صفویه ملاباشیگری منصب معینی نبود بلکه افضل فضلای هر عصری در معنی ملاباشی، در مجلس پادشاهان نزدیک به مسند مکان معینی داشته واحدی از فضلا و سادات نزدیکتر از ایشان در خدمت پادشاهان نمی نشستند... (تذکره الملوک ص 2). بعد از فوت او ملامحمدحسین نامی ملاباشی شده. (تذکره الملوک ص 2)
لغت نامه دهخدا
(مُلْ لا)
معلمه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). معلمۀ مکتب دختران.
- ملاباجی چندک، زنی که دایم بر مصائب خود یا دیگران غم خورد یا دایم از عجز خود گوید. به مزاح، زنی بسیار اندوه خواره. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
لغت نامه دهخدا
تصویری از ملاباشی
تصویر ملاباشی
لقبی که به بعضی از معلمین سلاطین و شاهزادگان میداده اند
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از ملاباجی
تصویر ملاباجی
((مُ لْ لا))
معلم مکتب دختران
فرهنگ فارسی معین