معنی ملداوی در لغت نامه دهخدا

از شاهزاده نشین های ساحل دانوب که در شمال شرقی رومانی قرار دارد. در سال 1504 میلادی به دست ترکها افتاد و در قرن هیجدهم میلادی به وسیلۀ سلاطین یونانی که دست نشاندۀ دولت عثمانی بودند و جزء امپراتوری عثمانی به شمار می آمد اداره می شد. در قرن نوزدهم چندین بار در معرض هجوم و تصرف روسها درآمد و در سال 1856 مستقل شد و سپس مکمل کشور رومانی گردید. (از لاروس). و رجوع به مادۀ بعد شود

معنی ملداوی در لغت نامه دهخدا

جمهوری سوسیالیستی سویتیک... یکی از جمهوریهای فدرال اتحاد جماهیر شوروی است که در سال 1940 میلادی (جنگ جهانی دوم) به وجود آمد. این جمهوری میان دنیستر و پرو واقع است و 34هزار کیلومتر مربع وسعت و 3425000 تن سکنه دارد و پایتخت آن کیشینف است. سرزمینی تپه ماهوری و برای کشاورزی بسیار مستعد است. (از لاروس). و رجوع به مادۀ قبل شود

معنی ملداوی - جستجوی لغت در جدول جو

ملداوی(مُ)

لغت نامه دهخدا

ملداوی(مُ)

لغت نامه دهخدا

مرداویج

(پسرانه)

مرد آویز نام سرسلسله امرای زیاری در قرن چهارم و پنجم

فرهنگ نامهای ایرانی

مداوی

درمان کننده

فرهنگ فارسی عمید

سوداوی

کسی که سودا بر مزاجش غالب باشد، مالیخولیایی

فرهنگ فارسی عمید

مهناوی

عنوانی در نیروی دریایی، نظیر گروهبان ارتش

فرهنگ فارسی عمید

متداعی

ویژگی کسی که با دیگری طرف دعوی باشد، در علم روانشناسی چیزی که چیز دیگر را به خاطر بیاورد، فراخواننده، داعی

فرهنگ فارسی عمید

دلداری

دلبری، معشوق و محبوب بودن، دلنوازی، دلجویی، تسلی، دلیری، دلاوری، شجاعت

فرهنگ فارسی عمید

مرداوی

(مَ)

علی بن سلیمان بن احمد المرداوی دمشقی فقیه حنبلی. از علما است در مردا (نزدیک نابلس) متولد شد ودر بزرگسالی به دمشق منتقل گشت (817 تا 885 هجری قمری) و آنجا بمرد. کتاب الانصاف فی معرفهالراجح من الخلاف در چهار مجلد بزرگ. در فقه است که در مجلدی آن را مختصر کرده است و التنقیح المشبع فی التحریر احکام المقنع و تحریر المنقول فی اصول الفقه و شرح آن بنام التحبیر فی شرح التحریر، در دو مجلد. (الاعلام زرکلی)

لغت نامه دهخدا

مداوی

(مُ وا)

دواکرده شده. درمان کرده شده. (غیاث اللغات) (آنندراج). تیمارشده. علاج شده، آنکه از کسی درمان می خواهد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مداوی

(مُ)

درمان کننده. تیمارکننده. (ناظم الاطباء). معالج: و باز آن را به خصال محمود... با مقام اعتدال آرد چنانک مداوی حاذق در دفع امراض مذمه. (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

ملاوی

(مَ)

یکی از بخشهای شهرستان خرم آباد است که در جنوب غربی شهرستان واقع است و از شمال به بخش ویسیان و از جنوب و جنوب شرقی به بخش الوار گرمسیری و رود خانه کشکان و از مشرق به بخش پاپی و از مغرب به رود خانه کشکان محدود است. شمال بخش کوهستانی و هوای آن سردسیر و قسمت جنوب آن جلگه و معتدل است. محصول آن غلات و لبنیات و پشم و صیفی است و شغل اهالی زراعت و گله داری است. کوه دلوج و کوه رومشکان از قلل معروف آن است. این بخش از یک دهستان و 48 آبادی تشکیل شده است و در حدود 17800تن سکنه دارد که از طایفۀ میر جودکی هستند. مرکز بخش آبادی ملاوی است که در 114هزارگزی جنوب غربی خرم آباد واقع است و راه شوسۀ خرم آباد به اندیمشک از مرکزبخش عبور می کند. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
قصبه ای از دهستان بالا گریوه است که دربخش ملاوی شهرستان خرم آباد واقع است. مرکز بخش است ودر حدود 200 تن سکنه دارد. بخشداری، پست و تلگراف، انتظامات ژاندارمری در این آبادی واقع است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6). و رجوع به مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

متداوی

(مُ تَ)

آن که خود را دارو کند. (از آنندراج). آن که خویشتن را دارو کند. (ناظم الاطباء). آن که خود را معالجه کند. و رجوع به تداوی شود

لغت نامه دهخدا

ملطیوی

منسوب به ملطیه از مردم ملطیه توضیح مشهور و اصح در نسبت مزبور} ملطی {است ولی در نسبت مولف روضه العقول ملطیوی آمده

معنی ملداوی - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما